ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา พลับ, มะพลับ
พลับเขา
หมายถึงดู กระดูกค่าง.
มะพลับ
หมายถึง[-พฺลับ] ดู พลับ.
ต่อหน้ามะพลับ ลับหลังตะโก
หมายถึง(สำ) ว. ต่อหน้าทำเป็นดี แต่พอลับหลังก็นินทาหรือหาทางทำร้าย, หน้าไหว้หลังหลอก ก็ว่า.
พลับ
หมายถึง[พฺลับ] น. ชื่อไม้ต้นชนิด Diospyros malabarica Kostel. var. siamensis (Hochr.) Phengklai ในวงศ์ Ebenaceae คล้ายตะโก ผลกินได้, มะพลับ ก็เรียก.
พลับพลึง
หมายถึง[-พฺลึง] น. ชื่อไม้ล้มลุกมีหัวชนิด Crinum asiaticum L. ในวงศ์ Amaryllidaceae ใบยาวใหญ่เป็นกาบ หัวมีพิษ ดอกสีขาว กลิ่นหอม.
พลับพลา
หมายถึง[-พฺลา] น. ที่ประทับชั่วครั้งคราวสำหรับรับรองพระเจ้าแผ่นดินและพระบรมราชวงศ์ชั้นสูง.
ขึ้นพลับพลา
หมายถึงน. ชื่อเพลงไทยทำนองหนึ่ง.