ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา บ้าน, อาคาร, วาสะ, โรงเรือน, ทรัพย์สิน, เช่า, นิเวศ, วสนะ, เวศม์, อธิวาส, ภูม
ลูกบ้าน
หมายถึงน. ชาวบ้านที่อยู่ในปกครองของนายบ้าน ซึ่งในปัจจุบันได้แก่ กำนันและผู้ใหญ่บ้านหรือนายอำเภอแล้วแต่กรณี.
บ้านแตกสาแหรกขาด
หมายถึง(สำ) น. เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในครอบครัวหรือในบ้านเมืองอย่างร้ายแรงถึงทำให้ต้องกระจัดกระจายพลัดพรากกัน.
บ้านนอกขอกนา
หมายถึง(สำ) น. เรียกคนที่เป็นชาวไร่ชาวนาอยู่นอกกรุงหรือเมืองหลวงว่า คนบ้านนอกขอกนา, บ้านนอก หรือ บ้านนอกคอกนา ก็ว่า.
บ้านพัก
หมายถึงน. บ้านที่ทางราชการหรือองค์การต่าง ๆ สร้างขึ้นให้เป็นที่อยู่ชั่วคราวของเจ้าหน้าที่.
บ้านรับรอง
หมายถึงน. บ้านที่สร้างไว้สำหรับรับรองแขก.
ปล้นบ้านปล้นเมือง
หมายถึง(สำ) ก. โกงกินทรัพย์สมบัติของชาติ.
ผู้ใหญ่บ้าน
หมายถึง(กฎ) น. ตำแหน่งผู้ปกครองท้องที่ ซึ่งมีอำนาจหน้าที่ปกครองบรรดาราษฎรที่อยู่ในเขตหมู่บ้าน.
พ่อบ้าน
หมายถึงน. ชายที่เป็นหัวหน้าครอบครัว, ชายผู้จัดการงานธุรการในสถานที่เช่นโรงพยาบาลเป็นต้น.
ค่ายผนบบ้านหล่อ
หมายถึงน. เครื่องกีดกั้นขวางทางในสมัยโบราณ ปักเสาสูงราว ๒ ศอก มีไม้เสาทับหลังขวางถนนเป็น ๒ แนวเยื้องไม่ตรงกัน ปลายต่อปลายเกินกันทั้ง ๒ ข้าง เช่น ตั้งหัวถนนป่าตองตรงจวนคลัง ๑ ตั้งท้ายถนนป่าตองต่อถ้าช้างปตูไชย ๑ ค่ายผนบบ้านหล่อ ตั้งรอบพระราชวังหลวง ๑. (อธิบายแผนที่กรุงศรีอยุธยา), จังหล่อ จั้นหล่อ หรือ จำหล่อ ก็เรียก.
เทียน,เทียน,เทียนบ้าน
หมายถึงน. ชื่อไม้ล้มลุกชนิด Impatiens balsamina L. ในวงศ์ Balsaminaceae ลำต้นอวบ ดอกมีสีต่าง ๆ กัน เช่น ขาว ชมพู ม่วง.
บ้านเคยอยู่ อู่เคยนอน
หมายถึง(สำ) น. สถานที่ตนเคยอยู่อาศัยมาก่อน.
บ้านจัดสรร
หมายถึงน. กลุ่มบ้านซึ่งรัฐหรือเอกชนเป็นผู้ลงทุนสร้างให้ก่อน โดยยอมให้ผู้ซื้อผ่อนชำระก็ได้.