ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา ต้อง, สบ, อาบัน, พึง
ต้องกัน
หมายถึงว. ตรงกัน, พ้องกัน, ถูกกัน.
ต้องหา
หมายถึงก. ถูกกล่าวหาในคดีอาญา.
ผู้ต้องขัง
หมายถึง(กฎ) น. บุคคลที่ถูกขังอยู่ในเรือนจำ ได้แก่ นักโทษเด็ดขาด คนต้องขัง และคนฝาก.
ข้าวต้อง
หมายถึงน. ต้นข้าวในนาที่โศกใบเหลืองไป ซึ่งถือกันว่าถูกผีกระทำ.
คนต้องขัง
หมายถึง(กฎ) น. บุคคลที่ถูกขังไว้ตามหมายขัง.
ต้อง
หมายถึงก. ถูก เช่น ต้องชะตา ต้องใจ; เป็นกริยาช่วยบอกความแน่ใจหรือบังคับ เช่น ต้องกิน ต้องนอน ต้องทำ. น. เรียกต้นข้าวในนาที่โศกใบเหลืองไป ซึ่งถือกันว่าถูกผีกระทำว่า ข้าวต้อง.
ต้องเต
หมายถึงน. ชื่อการเล่นของเด็กอย่างหนึ่ง, จ้องเต ก็ว่า.
ต้องสู้
หมายถึงน. ชนชาติกะเหรี่ยงหรือยางพวกหนึ่ง.
ผู้ต้องกักขัง
หมายถึง(กฎ) น. ผู้ที่ถูกกักขังตามหมายกักขังของศาล. (ดู กักขัง ประกอบ).
มะต้อง
หมายถึง(ถิ่น-พายัพ) น. ต้นกระท้อน. (ดู กระท้อน ๑).
ก่อแล้วต้องสาน
หมายถึง(สำ) ก. เริ่มอะไรแล้วต้องทำต่อให้เสร็จ.
ต้องการ
หมายถึงก. อยากได้, ใคร่ได้, ประสงค์.