ตัวกรองผลการค้นหา
พนาดอน
หมายถึงน. ป่าสูง, ใช้ว่า วนาดร หรือ วนาดอน ก็มี.
สันดอน
หมายถึงน. ดินหรือกรวดทรายเป็นต้นซึ่งนํ้าพัดเอามารวมกัน ปรากฏนูนยาวอยู่ใต้นํ้า ทำให้สูงเป็นสันขึ้น, หลังเต่า ก็เรียก.
ลุ่ม ๆ ดอน ๆ
หมายถึงว. สูง ๆ ต่ำ ๆ, ไม่สม่ำเสมอ, เช่น ที่ลุ่ม ๆ ดอน ๆ; ไม่ราบรื่น เช่น ชีวิตลุ่ม ๆ ดอน ๆ.
ดอน
หมายถึงน. ที่สูงซึ่งมีลักษณะตรงข้ามกับที่ลุ่ม, ที่เขิน, ที่ห่างนํ้า, เนิน, โคก, โขด, เขิน; (ถิ่น-อีสาน) เรียกเกาะในแม่นํ้าว่า ดอน; คำประพันธ์โบราณเขียนเป็น ดร ก็มี.
ดินดอนสามเหลี่ยม
หมายถึงน. พื้นดินตรงบริเวณปากนํ้า ซึ่งมีรูปร่างคล้ายพัดด้ามจิ้ว เกิดขึ้นเพราะแม่นํ้าพาตะกอนมาทับถมอยู่ตลอดเวลา. (อ. delta).
ประดอน
หมายถึงก. อุดหรือยัดปิดรูไว้.
เรดอน
หมายถึงน. ธาตุลำดับที่ ๘๖ สัญลักษณ์ Rn เป็นแก๊สกัมมันตรังสีที่มีปรากฏในธรรมชาติ ลักษณะเป็นแก๊สเฉื่อย. (อ. radon).
วนาดร,วนาดอน
หมายถึงน. ป่าสูง. (วนา + ดอน), พนาดอน หรือ พนาดร ก็ว่า.
กระดอน
หมายถึงก. สะท้อนขึ้น.