ตัวกรองผลการค้นหา
หน้าจืด
หมายถึงว. มีสีหน้าซีดหรือไม่เข้มคม.
เกลือจืด
หมายถึงน. เกลือที่ตกผลึกก่อนเกลือชนิดอื่น ๆ ในการทำนาเกลือ มีปนอยู่กับเกลือที่ใช้ในการปรุงอาหารเสมอ ไม่มีรส หรือ เกลือที่ได้จากการเผายิปซัม, ยิปซัม หรือ หินฟองเต้าหู้ ก็เรียก.
ยาจืด
หมายถึงน. ยาเส้นพื้นเมืองชนิดหนึ่ง เป็นเส้นละเอียด มีรสจืด สีเหลืองนวล ใช้เช็ดปากเช็ดฟันในเวลากินหมากแล้วม้วนเป็นก้อนเล็ก ๆ จุกไว้ที่มุมปาก, ยาฝอย ก็เรียก.
จืดชืด
หมายถึงว. ไม่มีรสชาติ, ไม่สนุก, เช่น งานเลี้ยงจืดชืด.
ทูน้ำจืด
หมายถึงดู นวลจันทร์ทะเล.
แกงจืด
หมายถึงน. กับข้าวที่ปรุงเป็นนํ้า รสไม่เผ็ด.
จืดตา
หมายถึงว. ไม่เข้ม, ไม่เด่น, เบื่อเพราะชินตา.
รางจืด
หมายถึงน. (๑) ชื่อไม้เถาชนิด Thunbergia laurifolia Lindl. ในวงศ์ Acanthaceae ดอกสีม่วงอ่อน ออกเป็นช่อห้อย ใช้ทำยาได้, ยาเขียว ก็เรียก. (๒) ชื่อพรรณไม้ ๓ ชนิดในวงศ์ Leguminosae คือ ไม้พุ่มชนิด Crotalaria bracteata Roxb., ไม้ล้มลุกชนิด C. shanica Lace และไม้เถาชนิด Millettia kityana Craib.
กาบน้ำจืด
หมายถึงดู กาบ ๒.
จืด
หมายถึงว. มีรสไม่เค็มไม่เปรี้ยวเป็นต้น เช่น นํ้าจืด ไข่จืด; ไม่เข้ม เช่น หน้าจืด, ไม่ฝาด เช่น หมากจืด, ไม่ฉุน เช่น ยาจืด; ไม่สนุก, ไม่ครึกครื้น, เช่น งานนี้จืด; หมด เช่น อันสมรรถมือผจญ จืดเสี้ยน. (ตะเลงพ่าย).
จืดจาง
หมายถึงก. คลายลง, เหินห่าง, เช่น ความสัมพันธ์จืดจาง.
ใจจืด
หมายถึงว. ไม่มีแก่ใจเอื้อเฟื้อใคร.