ค้นเจอ 8 รายการ

 หรือคุณกำลังค้นหา จริยา, โลกัตถจริยา, ธรรมจริยา, จรรยา

สัมมาจริยา

หมายถึงน. การประพฤติชอบ. (ป.).

ปรัตถจริยา

หมายถึง[ปะรัดถะจะ-] น. ความประพฤติให้เป็นประโยชน์แก่ผู้อื่น. (ป.).

จริยา

หมายถึง[จะ-] น. ความประพฤติ, กิริยาที่ควรประพฤติ, ใช้ในคำสมาส เช่น ธรรมจริยา.

จริยวัตร,จริยาวัตร

หมายถึงน. หน้าที่ที่พึงประพฤติปฏิบัติ; ความประพฤติ ท่วงทีวาจา และกิริยามารยาท.

จริยาปิฎก

หมายถึงน. ชื่อคัมภีร์ที่ว่าด้วยการบำเพ็ญบารมีของพระพุทธเจ้าในชาติที่ล่วงแล้ว รวมอยู่ในขุทกนิกายแห่งสุตตันตปิฎก.

มิจฉาจริยา

หมายถึงน. การประพฤติผิด.

โลกัตถจริยา

หมายถึง[โลกัดถะจะ-] น. ความประพฤติเป็นประโยชน์แก่โลก. (ป. โลก + อตฺถ + จริยา).

ธรรมจริยา

หมายถึงน. การประพฤติเป็นธรรม, การประพฤติถูกธรรม. (ส. ธรฺม + ป. จริยา).

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ