ผลการค้นหา

ค้นเจอ 8 รายการ

ขะแข่น,ขะแข้น

หมายถึง(โบ; กลอน) ว. แข้น, แข็ง, เขียนเป็น ขแข่น ก็มี เช่น สองอ่อน โอ้อาดูร ร้อนแสงสูรย์ขแข่น. (ม. คำหลวง กุมาร), ร้อนขะแข้น. (ม. คำหลวง กุมาร).

พจนานุกรมไทย

แข่น,แข้น

หมายถึงก. ข้นจวนแห้งจวนแข็ง เช่น เลือดแข้น. ว. แข็ง เช่น อาหารแข้น.

พจนานุกรมไทย

เลือดข้นกว่าน้ำ

หมายถึง(สำ) น. ญาติพี่น้องย่อมดีกว่าคนอื่น.

พจนานุกรมไทย

เข้มข้น

หมายถึงว. เข้มมาก, เข้มจัด; ดุเดือด.

พจนานุกรมไทย

คนไข้นอก

หมายถึงน. คนไข้ที่มารับการตรวจรักษาที่โรงพยาบาล แต่ไม่ได้นอนพักรักษาตัวในโรงพยาบาล, ผู้ป่วยนอก ก็ว่า.

พจนานุกรมไทย

ข้น

หมายถึงว. ลักษณะของเหลวที่มีการรวมตัวกันแน่นเข้า, ไม่ใส; มีน้อยลงไป, งวด.

พจนานุกรมไทย

นมข้น

หมายถึงน. นมที่มีลักษณะข้นและมีรสหวานจัด ได้จากการทำให้นํ้าบางส่วนในนํ้านมวัวระเหยไปแล้วเติมนํ้าตาล.

พจนานุกรมไทย

ข้นแค้น

หมายถึงก. อัตคัด, ขัดสน, มักใช้เข้าคู่กับคำ ยากจน เป็น ยากจนข้นแค้น.

พจนานุกรมไทย

คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ