ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา สรรพนาม, เพื่อน, สขะ,สขา,สขิ, นขา, เบญจบรรพต, เขา, สิงค์, ปฐมบุรุษ, กิเลน
สันเขา
หมายถึงน. ส่วนสูงของภูเขาที่ยาวเป็นทิวพืดไป.
สิกขา
หมายถึงน. ข้อที่จะต้องศึกษา, ข้อที่จะต้องปฏิบัติ ได้แก่ ศีล เรียกว่า ศีลสิกขา สมาธิ เรียกว่า จิตสิกขา และปัญญา เรียกว่า ปัญญาสิกขา รวมเรียกว่า ไตรสิกขา; การศึกษา, การเล่าเรียน, เช่น ปริยัติสิกขา ปฏิบัติสิกขา. (ป.; ส. ศิกฺษา).
ราชหัตถเลขา
หมายถึง[ราดชะหัดถะเลขา] (ราชา) น. จดหมาย (ใช้แก่พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว สมเด็จพระบรมราชินีนาถ สมเด็จพระบรมราชินี และพระบรมราชวงศ์ชั้นสูง) ใช้ว่า พระราชหัตถเลขา. (ป.).
ปัญจสาขา
หมายถึงน. กิ่งทั้ง ๕ คือ หัว ๑ แขน ๒ ขา ๒ ของลูกที่อยู่ในท้อง. (ป.).
ปัดขา
หมายถึงก. ทำให้ล้มหรือเสียหลัก.
พลับเขา
หมายถึงดู กระดูกค่าง.
กระต่ายสามขา
หมายถึง(สำ) ว. ยืนกรานไม่ยอมรับ, กระต่ายขาเดียว ก็ว่า.
กังขา
หมายถึงน. ความเคลือบแคลง, ความสงสัย. (ป.).
เข็นครกขึ้นเขา
หมายถึง(สำ) ก. ทำงานที่ยากลำบากอย่างยิ่งโดยต้องใช้ความเพียรพยายามและอดทนอย่างมาก หรือบางทีก็เกินกำลังความสามารถหรือสติปัญญาของตน.
คานขา
หมายถึงก. แทนชั่วคราว เป็นการแก้ขัดในการเล่นไพ่เป็นต้น, ขัดขา หรือ คันขา ก็ว่า.
ช่องเขา
หมายถึงน. เส้นทางที่ใช้เป็นทางข้ามจากทิวเขาด้านหนึ่งไปยังอีกด้านหนึ่ง, ช่องที่อยู่ในระหว่างเขา ๒ ลูก.
เชือกเขา
หมายถึงน. เถาวัลย์.