ตัวกรองผลการค้นหา
กุกกุฏ,กุกกุฏ-
หมายถึง[-กุตะ-] (แบบ) น. ไก่, ไก่ป่า, เช่น กุกกุฏสังวัจฉร (ปีระกา). (ป.).
กุกกัก
หมายถึงว. กึกกัก, ติด ๆ ขัด ๆ, ไม่สะดวก; เสียงดังเช่นนั้น.
กุก่อง
หมายถึง(โบ) ว. รุ่งเรือง, สุกใส, เช่น กุก่องกนกมี. (สมุทรโฆษ).
ตะกุกตะกัก
หมายถึงว. ติด ๆ ขัด ๆ, ไม่สะดวก, ไม่ราบรื่น, (มักใช้แก่การอ่านหรือพูด).
กุก
หมายถึงว. เสียงของแข็ง ๆ กระทบกัน. ก. กิริยาที่หนูร้องดังเช่นนั้น เรียกว่า หนูกุก. น. เครื่องดักหนูเป็นหีบมีกระดานหก มีลูกกลิ้ง เมื่อหนูเข้าไปเหยียบกระดานหก ลูกกลิ้งจะกลิ้งมาปิดช่อง แล้วหนูจะกระโดดเข้าไปยังอีกที่หนึ่ง และถูกขังอยู่ในนั้น; เสียงส่งท้ายการขันของนกเขาหลวง ซึ่งอาจมีได้ถึง ๓ กุก.
กุกะ
หมายถึงว. ขรุขระ เช่น ทั้งนํ้าใจก็ดื้อดันดุกุกะไม่คิดกลัว. (ม. ร่ายยาว ชูชก).
กุกขี้หมู
หมายถึงดู รักหมู.
กุกรรม
หมายถึง(แบบ) น. การชั่ว, การไม่ดี. (ส.; ป. กุกมฺม).
กุกะมะเทิ่ง
หมายถึงว. ทะลึ่งตึงตัง.
กุกกุร,กุกกุร-
หมายถึง[-กุระ-] (แบบ) น. สุนัข, ลูกสุนัข, เช่น กุกกุร สังวัจฉร (ปีจอ). (ป.).
กุกุธภัณฑ์
หมายถึง[กุกุดทะ-] (โบ) น. กกุธภัณฑ์.
กุก ๆ กัก ๆ