ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา กันดาร, กันดาล
ทุรกันดาร
หมายถึงว. ที่ไปมาลำบากมาก, ที่ห่างไกลความเจริญ.
เบี้ยกันดาร
หมายถึง(กฎ) น. เงินที่จ่ายช่วยเหลือข้าราชการและลูกจ้างประจำเนื่องจากการปฏิบัติราชการประจำในท้องที่กันดารหรือในโรงเรียนที่กันดาร.
กันดาร
หมายถึง[-ดาน] ว. อัตคัด, ฝืดเคือง, เช่น กันดารข้าว กันดารน้ำ, ลำบาก, แห้งแล้ง, คำนี้มักใช้แก่เวลา ท้องที่ หรือถิ่นที่มีลักษณะเช่นนั้น เช่น คราวกันดาร ทางกันดาร ที่กันดาร. น. ป่าดง, ทางลำบาก. (ป. กนฺตาร).
ทุรกันดาร เป็นคำที่ถูกต้อง ✅
ทุรกันดาน, ทุรกันดาล เป็นคำที่เขียนผิด ❌