ผลการค้นหา

คำในภาษาไทยที่มักเขียนผิด บทความ หาอะไรก็เจอ!
ค้นเจอ 23 รายการ

 หรือคุณกำลังค้นหา เนื้อเยื่อยึดต่อ, ยาหมู่, กระดูก, ทวัตดึงสาการ, คาร์บอเนต

กระดูก

หมายถึงน. โครงร่างกายมีลักษณะแข็ง, ส่วนใดส่วนหนึ่งของโครงร่างกาย; เรียกผลไม้ที่มีเนื้อน้อยเช่น มะปรางว่า มะปรางกระดูก.
 พจนานุกรมไทย

กระดูก

หมายถึง(ปาก) ว. ตระหนี่, ขี้เหนียว.
 พจนานุกรมไทย

กระดูกกบ

หมายถึงน. ชื่อไม้เถาพุ่มรอเลื้อยชนิด Hymenopyramis brachiata Wall. ในวงศ์ Labiatae กิ่งอ่อนสี่เหลี่ยม ใบออกตรงข้ามกัน ดอกเล็กสีขาวออกเป็นช่อตรงปลายกิ่ง ผลกลมมีกระเปาะหุ้ม, กระพัดแม่ม่าย ก็เรียก.
 พจนานุกรมไทย

กระดูกแข็ง

หมายถึง(สำ) ว. ไม่ตายง่าย ๆ.
 พจนานุกรมไทย

เข้ากระดูกดำ

หมายถึงว. ติดแน่นจนถอนไม่ขึ้นหรือไม่รู้ลืม.
 พจนานุกรมไทย

แช่งชักหักกระดูก

หมายถึงก. แช่งด่ามุ่งร้ายให้ผู้อื่นได้รับอันตรายอย่างร้ายแรง.
 พจนานุกรมไทย

หน้ากระดูก

หมายถึงน. รูปหน้าที่มีกระดูกสันแก้มสูง.
 พจนานุกรมไทย

กระดูกขัดมัน

หมายถึง(ปาก) ว. ตระหนี่มาก.
 พจนานุกรมไทย

กระดูกเขียด

หมายถึงดู กระดูกอึ่ง
 พจนานุกรมไทย

กระดูกดำ

หมายถึงดู กระดูกไก่ดำ
 พจนานุกรมไทย

กระดูกร้องได้

หมายถึง(สำ) น. ผลสะท้อนของฆาตกรรมที่ทำให้จับตัวผู้กระทำผิดมาลงโทษได้ คล้ายกับว่ากระดูกของผู้ตายร้องบอก.
 พจนานุกรมไทย

กระดูกอ่อน

หมายถึง(สำ) ว. ที่ยังไม่มีความจัดเจนในการต่อสู้ เช่น นักมวยคนนี้กระดูกอ่อน ขึ้นชกครั้งแรกก็แพ้เขาแล้ว.
 พจนานุกรมไทย

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ

ดูหมวดหมู่ทั้งหมด