ตัวกรองผลการค้นหา
แม่พระธรณี
หมายถึงน. เทพธิดาประจำแผ่นดิน, เจ้าแม่แห่งแผ่นดิน.
แม่หินบด
หมายถึงน. แท่งหินสี่เหลี่ยมผืนผ้า มีร่องด้านข้างโดยรอบ สำหรับบดยา, คู่กับ ลูกหินบด.
แม่สื่อแม่ชัก
หมายถึงน. แม่สื่อ.
ไม้แม่กำพอง
หมายถึงน. ไม้ที่ทับอยู่บนลูกกรงเรือนหรือเกวียน.
แม่กระชังหน้าใหญ่
หมายถึง(สำ) น. ผู้ที่ชอบแสดงตัวออกหน้าเป็นหัวเรือใหญ่, มักพูดเข้าคู่กับ แม่หญิงแม่หญัง เป็น แม่หญิงแม่หญัง แม่กระชังหน้าใหญ่.
ฝากบำเรอ
หมายถึง(โบ) น. ประเพณีที่หญิงชายได้เสียกันเองในเวลาที่ผู้ชายยังอยู่ในระหว่างฝากตัวรับใช้พ่อแม่ผู้หญิง.
อา
หมายถึงน. น้องของพ่อ, (โบ) เขียนเป็น อาว์ ก็มี. (อีสาน อา ว่า น้องสาวของพ่อ, อาว ว่า น้องชายของพ่อ).
เสียสละ
หมายถึงก. ให้โดยยินยอม, ให้ด้วยความเต็มใจ, เช่น ทหารเสียสละชีวิตเพื่อปกป้องเอกราชของชาติ พ่อแม่เสียสละทุกสิ่งทุกอย่างได้เพื่อลูก.
เลี้ยงไม่รู้จักโต
หมายถึงก. เลี้ยงจนโตควรจะพึ่งตัวเองได้แล้ว แต่ก็ยังต้องขอเงินและข้าวของเป็นต้นจากพ่อแม่, เลี้ยงจนโตแล้วก็ยังประจบออเซาะแม่เหมือนเด็ก ๆ.
มาตุฆาต
หมายถึงน. การฆ่าแม่. (ป.).
ย่าทวด
หมายถึงน. แม่ของปู่หรือของย่า.
เสียนิสัย
หมายถึงก. มีนิสัยไม่ดี เช่น พ่อแม่มีลูกคนเดียว จึงตามใจจนลูกเสียนิสัย เอาแต่ใจตัวเอง.