ตัวกรองผลการค้นหา
โคแก่ชอบกินหญ้าอ่อน
หมายถึง(สำ) น. ชายสูงอายุที่ชอบผู้หญิงรุ่นสาว.
ตระแบก
หมายถึง[ตฺระ-] (กลอน) น. ต้นตะแบก, กระแบก ก็เรียก.
ตะครุบกบ
หมายถึงก. หกล้มเอามือเท้าพื้น.
บัวบก
หมายถึงน. (๑) ชื่อไม้ล้มลุกชนิด Centella asiatica (L.) Urban ในวงศ์ Umbelliferae ขึ้นตามที่ชุ่มชื้น ทอดเลื้อยไปตามพื้นดิน ใบเดี่ยวกลม ขอบใบหยักเล็กน้อย ใบและต้นกินได้และใช้ทำยาได้, พายัพและอีสานเรียก ผักหนอก, ปักษ์ใต้และตราดเรียก ผักแว่น. (๒) ชื่อไม้เถาชนิด Stephania pierrei Diels ในวงศ์ Menispermaceae ขึ้นในป่าเบญจพรรณ รากพองเป็นหัวกลม ๆ ใบค่อนข้างกลมปลายแหลม ใช้ทำยาได้.
โบกขรพรรษ
หมายถึง[-พัด] น. ฝนดุจนํ้าตกลงในใบบัว, ฝนชนิดนี้ กล่าวไว้ว่า ใครอยากจะให้เปียก ก็เปียก ถ้าไม่อยากให้เปียก ก็ไม่เปียก เหมือนนํ้าตกลงบนใบบัว. (ป. โปกฺขร ว่า ใบบัว + ส. วรฺษ ว่า ฝน).
ใบกองเกิน
หมายถึง(กฎ) น. ใบสำคัญทหารกองเกิน ที่นายอำเภอออกให้แก่ชายซึ่งมีสัญชาติไทย และมีอายุย่างเข้า ๑๘ ปี ที่ได้ไปลงบัญชีทหารกองเกิน.
ป้อมบังคับการ
หมายถึง(โบ) น. ที่ซึ่งมีที่กำบังแข็งแรงสำหรับใช้ในการควบคุมการใช้อาวุธและสั่งการเดินเรือในยามสงคราม.
ผู้ประกอบการ
หมายถึง(กฎ) น. บุคคลซึ่งขายสินค้าหรือให้บริการในทางธุรกิจหรือวิชาชีพไม่ว่าการกระทำดังกล่าวจะได้รับประโยชน์ หรือได้รับค่าตอบแทนหรือไม่ และไม่ว่าจะได้จดทะเบียนภาษีมูลค่าเพิ่มแล้วหรือไม่.
รบกวน
หมายถึงก. ทำให้รำคาญ, ทำให้เดือดร้อน.
รู้ไว้ใช่ว่า ใส่บ่าแบกหาม
หมายถึง(สำ) ก. เรียนรู้ไว้ไม่หนักเรี่ยวหนักแรงหรือเสียหายอะไร.
ลอบกัด
หมายถึงก. ทำร้ายลับหลัง, ด่าว่าหรือกลั่นแกล้งลับหลังให้เสียหาย.
เลี่ยมกาบกล้วย
หมายถึงก. ตีแผ่นโลหะให้โค้งเหมือนกาบกล้วยและขดเป็นวงขนาดเท่าปากภาชนะ แล้วครอบลงที่ปากภาชนะและกวดให้แนบสนิท.