ตัวกรองผลการค้นหา
ศาก,ศาก-,ศากะ
หมายถึง[สากะ-] น. ผัก; ต้นสัก. (ส.).
ศุกะ
หมายถึงน. นกแก้ว, นกแขกเต้า. (ส.).
ษัฏกะ
หมายถึง[สัดตะกะ] น. หมวด ๖ คือรวมสิ่งละ ๖. (ส.; ป. ฉกฺก).
สักกะ,สักกะ,สักยะ
หมายถึงน. ชื่อวงศ์กษัตริย์วงศ์หนึ่งในเมืองกบิลพัสดุ์, ศากยะ ก็ว่า. (ป.; ส. ศากฺย). (ดู ศากย-, ศากยะ).
สากกะเบือ
หมายถึงน. สากไม้สำหรับตำข้าวเบือหรือนํ้าพริกเป็นต้น, ใช้คู่กับ ครกกะเบือ.
สามิกะ
หมายถึงน. เจ้าของ; ผัว. (ป.).
สูจกะ
หมายถึง[-จะกะ] น. ผู้ชี้แจง; ผู้นำจับ; ผู้ส่อเสียด. (ป., ส.).
หางกะลวย
หมายถึงน. ขนหางไก่ตัวผู้ที่ยื่นยาวกว่าเพื่อน.
หางนกกะลิง
หมายถึงน. ชื่อพรรณไม้ ๓ ชนิดในสกุล Capparis วงศ์ Capparidaceae คือ ไม้เถาชนิด C. sepiaria L. หนามโค้งลง, C. pyrifolia Lam. หนามเหยียดตรง และไม้พุ่มชนิด C. radula Gagnep หนามโค้ง.
หูกะพง
หมายถึงน. ชื่อเงื่อนแบบหนึ่ง ลักษณะคล้ายรูปเลข 8 อาระบิก ใช้ผูกตัวไม้บางตัวในเรือนเครื่องผูกให้ติดกันเป็นต้น.
อัยกะ,อัยกา
หมายถึง[ไอยะ-] (ราชา) น. ปู่, ตา. (ป. อยฺยก).
เอฬกะ
หมายถึง[เอละกะ] น. แกะ, แพะ. (ป.; ส. เอฑก).