ตัวกรองผลการค้นหา
นันทปักษี
หมายถึงน. ชื่อโรคเด็กอย่างหนึ่ง.
สายสะดือ
หมายถึงน. ส่วนที่ต่อระหว่างรกกับสะดือเด็ก.
จับลิงหัวค่ำ
หมายถึงน. การเล่นเรื่องเบ็ดเตล็ดก่อนจะเล่นเรื่องที่แสดงจริงเพื่อเรียกคนดู เช่นในการเล่นหนังตะลุง หนังใหญ่ หรือโขน.
แง,แง,แง ๆ
หมายถึงว. เสียงเด็กร้องไห้.
ตีนเท่าฝาหอย
หมายถึง(สำ) น. เด็กทารก.
ล้อหลอก
หมายถึงก. ทำกิริยาอาการเย้าเล่น เช่น เด็กแลบลิ้นปลิ้นตาล้อหลอกกัน, หลอกล้อ ก็ว่า.
จ๊ะเอ๋
หมายถึงน. ชื่อการเล่นชนิดหนึ่งที่ผู้หนึ่งโผล่หน้าหรือเปิดหน้าแล้วพูดว่า “จ๊ะเอ๋” กับอีกผู้หนึ่งซึ่งมักเป็นเด็ก.
ขลึง
หมายถึง[ขฺลึง] (ถิ่น-ปักษ์ใต้) ว. เล่น เช่น พูดขลึง ว่า พูดเล่น.
สนุกสนาน
หมายถึงว. ร่าเริงบันเทิงใจ, เพลิดเพลินเจริญใจ, เช่น เด็ก ๆ เล่นสาดน้ำในเทศกาลสงกรานต์กันอย่างสนุกสนาน.
รำพัด
หมายถึง(ปาก) ก. เล่นไพ่ไทย.
ซุกซน
หมายถึงว. ซนนอกลู่นอกทาง, ซอกแซกเล่น.
พวยน้ำ
หมายถึงน. นํ้าที่พุ่งเป็นลำขึ้นไปในอากาศเนื่องจากลมงวง, นาคเล่นนํ้า ก็ว่า.