ค้นเจอ 838 รายการ

นันทปักษี

หมายถึงน. ชื่อโรคเด็กอย่างหนึ่ง.

สายสะดือ

หมายถึงน. ส่วนที่ต่อระหว่างรกกับสะดือเด็ก.

จับลิงหัวค่ำ

หมายถึงน. การเล่นเรื่องเบ็ดเตล็ดก่อนจะเล่นเรื่องที่แสดงจริงเพื่อเรียกคนดู เช่นในการเล่นหนังตะลุง หนังใหญ่ หรือโขน.

แง,แง,แง ๆ

หมายถึงว. เสียงเด็กร้องไห้.

ตีนเท่าฝาหอย

หมายถึง(สำ) น. เด็กทารก.

ล้อหลอก

หมายถึงก. ทำกิริยาอาการเย้าเล่น เช่น เด็กแลบลิ้นปลิ้นตาล้อหลอกกัน, หลอกล้อ ก็ว่า.

จ๊ะเอ๋

หมายถึงน. ชื่อการเล่นชนิดหนึ่งที่ผู้หนึ่งโผล่หน้าหรือเปิดหน้าแล้วพูดว่า “จ๊ะเอ๋” กับอีกผู้หนึ่งซึ่งมักเป็นเด็ก.

ขลึง

หมายถึง[ขฺลึง] (ถิ่น-ปักษ์ใต้) ว. เล่น เช่น พูดขลึง ว่า พูดเล่น.

สนุกสนาน

หมายถึงว. ร่าเริงบันเทิงใจ, เพลิดเพลินเจริญใจ, เช่น เด็ก ๆ เล่นสาดน้ำในเทศกาลสงกรานต์กันอย่างสนุกสนาน.

รำพัด

หมายถึง(ปาก) ก. เล่นไพ่ไทย.

ซุกซน

หมายถึงว. ซนนอกลู่นอกทาง, ซอกแซกเล่น.

พวยน้ำ

หมายถึงน. นํ้าที่พุ่งเป็นลำขึ้นไปในอากาศเนื่องจากลมงวง, นาคเล่นนํ้า ก็ว่า.

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ