ตัวกรองผลการค้นหา
หน้าแหง
หมายถึง[-แหฺง] น. หน้าแสดงความเก้อหรือจนปัญญา.
หนีหน้า
หมายถึงก. หลบไม่ยอมให้พบหน้า.
หันหน้า
หมายถึง(สำ) ก. พึ่งพาอาศัย เช่น ไม่รู้จะหันหน้าไปหาใคร.
ปีหน้าฟ้าใหม่
หมายถึงน. ปีหน้า, เวลาข้างหน้า.
ตราหน้า
หมายถึงก. หมายหน้าไว้; หยามหน้า, สบประมาท.
หน้าเผือด,หน้าเผือดสี
หมายถึงน. หน้าไม่มีสีเลือด. ว. มีสีหน้าแสดงความผิดหวังหรือตกใจเป็นต้น, หน้าถอดสี ก็ว่า.
องก์
หมายถึงน. ตอนหนึ่ง ๆ ในบทละคร แต่ละตอนอาจมีเพียงฉากเดียวหรือหลายฉากก็ได้. (ป., ส. องฺก).
ฉากทิ้ง
หมายถึงน. ฉากลิเกละครเป็นต้นเขียนเป็นภาพต่าง ๆ แขวนทิ้งไว้กับที่ อาจชักรอกขึ้นลงได้, ฉากอ่อน ก็เรียก.
เบือน
หมายถึงก. หันหน้าหนี ในคำว่า เบือนหน้า.
พะว้าพะวัง
หมายถึงก. ห่วงหน้าห่วงหลัง, ห่วงหน้าพะวงหลัง.
ม่านบังเพลิง
หมายถึงน. ฉากพับได้ติดกับเสาเมรุทั้ง ๔ ด้าน.
น้อยหน้า
หมายถึงก. ไม่เทียมหน้าเขา.