ตัวกรองผลการค้นหา
ขัน
หมายถึงน. ภาชนะสำหรับตักหรือใส่นํ้า มีหลายชนิด.
บ้าบิ่น
หมายถึงน. ชื่อขนมชนิดหนึ่ง ทำด้วยแป้งข้าวเหนียวผสมกับมะพร้าวและนํ้าตาลทราย ผิงไฟล่างไฟบน.
ผิง
หมายถึงก. ทำให้ร่างกายอบอุ่นด้วยวิธีอังไฟ เรียกว่า ผิงไฟ, ทำให้ร่างกายอบอุ่นด้วยแดด เรียกว่า ผิงแดด; ทำให้สุกด้วยไฟล่างไฟบน เช่น ผิงขนมกลีบลำดวน. น. ชื่อขนมอย่างหนึ่ง ทำด้วยแป้ง ไข่ นํ้าตาลทราย มีรูปแบน ๆ คล้ายไข่แมงมุม อบให้สุกด้วยไฟล่างไฟบนเรียกว่า ขนมผิง.
ข้าวผัด
หมายถึงน. ข้าวสุกผัดกับน้ำมันใส่หมูเป็นต้น.
เชี่ยน,เชี่ยนหมาก
หมายถึงน. ภาชนะสำหรับใส่เครื่องหมากพลู.
เตาไฟ
หมายถึงน. ที่สำหรับก่อไฟหุงต้มอาหาร.
ลามเลีย
หมายถึงก. อาการที่เปลวไฟแลบลามไปที่อื่น.
ลุกลาม
หมายถึงก. แผ่กว้างออกไปโดยเร็ว เช่น ไฟลุกลามไปอย่างรวดเร็ว.
หุต,หุต-
หมายถึง[หุตะ-] น. การบูชา, การบูชาไฟ. (ป., ส.).
โหม
หมายถึง[โหมฺ] ก. ระดม เช่น โหมกำลัง โหมไฟ.
อัจจิมา
หมายถึงน. ไฟ. ว. มีแสง, สว่าง, รุ่งเรือง. (ป.).
แดก
หมายถึง(ถิ่น-อีสาน) น. เรียกปลาที่หมักใส่เกลือโขลกปนกับรำแล้วยัดใส่ไหว่า ปลาแดก, ปลาร้า.