ค้นเจอ 1,044 รายการ

หน้าแหง

หมายถึง[-แหฺง] น. หน้าแสดงความเก้อหรือจนปัญญา.

หนีหน้า

หมายถึงก. หลบไม่ยอมให้พบหน้า.

หันหน้า

หมายถึง(สำ) ก. พึ่งพาอาศัย เช่น ไม่รู้จะหันหน้าไปหาใคร.

ปีหน้าฟ้าใหม่

หมายถึงน. ปีหน้า, เวลาข้างหน้า.

ตราหน้า

หมายถึงก. หมายหน้าไว้; หยามหน้า, สบประมาท.

หน้าเผือด,หน้าเผือดสี

หมายถึงน. หน้าไม่มีสีเลือด. ว. มีสีหน้าแสดงความผิดหวังหรือตกใจเป็นต้น, หน้าถอดสี ก็ว่า.

องก์

หมายถึงน. ตอนหนึ่ง ๆ ในบทละคร แต่ละตอนอาจมีเพียงฉากเดียวหรือหลายฉากก็ได้. (ป., ส. องฺก).

ฉากทิ้ง

หมายถึงน. ฉากลิเกละครเป็นต้นเขียนเป็นภาพต่าง ๆ แขวนทิ้งไว้กับที่ อาจชักรอกขึ้นลงได้, ฉากอ่อน ก็เรียก.

เบือน

หมายถึงก. หันหน้าหนี ในคำว่า เบือนหน้า.

พะว้าพะวัง

หมายถึงก. ห่วงหน้าห่วงหลัง, ห่วงหน้าพะวงหลัง.

ม่านบังเพลิง

หมายถึงน. ฉากพับได้ติดกับเสาเมรุทั้ง ๔ ด้าน.

น้อยหน้า

หมายถึงก. ไม่เทียมหน้าเขา.

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ