ตัวกรองผลการค้นหา
หมดตำรา
หมายถึง(สำ) ว. จนปัญญา, หมดทาง, หมดฝีมือ, สิ้นตำรา ก็ว่า.
ประวิสรรชนีย์
หมายถึง[ปฺระวิสันชะนี] ก. ใส่เครื่องหมายวิสรรชนีย์.
พิฆน์
หมายถึงน. อุปสรรค; เครื่องกีดขวาง, แก่ง. (ส. วิฆน).
วิกรัย
หมายถึง[วิไกฺร] น. การขาย. (ส. วิกฺรย; ป. วิกฺกย).
วิลาวัณย์
หมายถึงว. งามยิ่ง, งามเลิศ. (ส. วิ + ลาวณฺย).
กากคติ
หมายถึง[กากะคะติ] น. ชื่อกาพย์ชนิดหนึ่ง มีดำเนินกลอนอย่างกาที่บินไป เช่น สรรเพ็ชญ์เจ้าได้ ทรงฤทธิ์เรืองไกร ย่อมบำเพงทาน ให้พระวิมุติ โลกุดรญาณแสวงศีลาจาร ประเสริฐหนักหนา. (ชุมนุมตำรากลอน).
พิบาก
หมายถึงน. ผล (ผลแห่งกรรม). ว. ยากเย็น. (ป., ส. วิปาก).
วิภาษ
หมายถึงก. พูดแตกต่าง, พูดแย้ง. (ส. วิ + ภาษฺ).
ปวิธ
หมายถึง[ปะวิด] ก. บพิธ. (ป. ป + วิ + ธา).
พิชย,พิชย-,พิชัย
หมายถึง[-ชะยะ] น. ความชนะ. (ป., ส. วิชย).
ไพสิฐ
หมายถึงว. ประเสริฐ, วิเศษ. (ป. วิสิฏฺ; ส. วิศิษฺฏ).
วิชน
หมายถึง[วิ-ชน] ว. ปราศจากคน, ร้าง. (ป., ส.).