ค้นเจอ 599 รายการ

สดำ

หมายถึง[สะ-] ว. ขวา. (ข. สฺฎำ).

สลึก

หมายถึง[สะหฺลึก] น. ใบไม้. (ข.).

อเสกขบุคคล,อเสขบุคคล

หมายถึง[อะเสกขะ-, อะเสขะ-] น. ผู้ที่ไม่ต้องศึกษาอีก หมายถึง พระอรหันต์.

ถนำทึก

หมายถึงน. นํ้ายา. (ข. ถฺนำ ว่า ยา).

พนอง

หมายถึง[พะ-] น. ป่า. (ข. พฺนง).

อาพัด

หมายถึงก. เสกเหล้ากินเพื่อให้คงกระพัน เรียกว่า อาพัดเหล้า.

ก ข ไม่กระดิกหู

หมายถึง[โบ อ่านว่า กอข้อ-] (สำ) น. ผู้ที่เรียนหนังสือแล้วไม่รู้ อ่านไม่ออกเขียนไม่ได้.

ขมีขมัน

หมายถึง[ขะหฺมีขะหฺมัน] ว. รีบเร่งในทันทีทันใด. (ข. ขฺมี; ต. ขมัน).

วิสาข,วิสาข-,วิสาขะ,วิสาขะ,วิสาขา

หมายถึง[วิสาขะ-] น. ชื่อเดือนที่ ๖ แห่งจันทรคติ ตกราวเดือนพฤษภาคม, ถ้าในปีอธิกมาสจะตกราวเดือนมิถุนายน. (ป.).

สวาหะ

หมายถึง[สะหฺวาหะ] คำกล่าวเมื่อจบการเสกเป่า. (ส. สฺวาหา).

ขัค

หมายถึง[ขัก] น. แรด เช่น พยัคฆขัคศฤงคาล. (สรรพสิทธิ์). (ป. ขคฺค; ส. ขฑฺค).

ชไม

หมายถึง[ชะ-] ว. ทั้งคู่, ทั้ง ๒. (ข.).

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ