ตัวกรองผลการค้นหา
กระแนะกระแหน
หมายถึง[-แหฺน] ก. พูดกระทบหรือพูดเป็นเชิงเสียดสี, กระแหนะกระแหน ก็ว่า.
บอกปัด,บอกเปิด
หมายถึงก. พูดปัดไปให้พ้นตัว, พูดอย่างไม่รู้ไม่ชี้.
มุสาวาท
หมายถึงน. การพูดเท็จ, การพูดปด; คำเท็จ. (ป.).
เมื่อยปาก
หมายถึงก. อาการที่พูดซ้ำ ๆ มาหลายครั้งหรือนานจนไม่อยากพูดอีก.
คลุม ๆ
หมายถึงว. พูดไม่บ่งชัดให้จะแจ้ง เช่น พูดคลุม ๆ.
ติดสำนวน
หมายถึงก. พูดใช้สำนวนมาก ๆ, พูดจาเล่นสำนวน.
กรีด
หมายถึง[กฺรีด] ก. มีท่วงท่าที่มีลีลางดงามอย่างละครรำ.
ร่ายรำ
หมายถึงก. เดินหรือจับระบำไปตามจังหวะดนตรีของละครรำ.
ปิดปาก
หมายถึงก. ไม่พูด หรือไม่ให้พูด เช่น ปิดปากเงียบ พยานถูกฆ่าปิดปาก.
ชวนหัว
หมายถึงว. ที่ทำให้ขบขัน เช่น เรื่องชวนหัว ละครชวนหัว.
แพะโลม
หมายถึงก. พูดเกี้ยว, พูดเลียบเคียงทางชู้สาว, แพละโลม หรือ แทะโลม ก็ว่า.
อภินัย
หมายถึงน. การแสดงละคร, การแสดงท่าทาง. (ป., ส.).