ค้นเจอ 479 รายการ

กะเตง ๆ

หมายถึงว. ลักษณะที่ไปอย่างไม่เรียบร้อยคล้ายกับมีของถ่วงอยู่ข้างหนึ่ง เช่น อุ้มลูกกะเตง ๆ พายเรือกะเตง ๆ, กะเตงเรง ก็ว่า, ลักษณะที่ไปอย่างเรื่อยเปื่อย เช่น วัน ๆ ได้แต่กะเตง ๆ ไปโน่นไปนี่.

เอกบุคคล,เอกบุรุษ

หมายถึง[เอกกะบุกคน, เอกะบุกคน, เอกกะบุหฺรุด, เอกบุหฺรุด] น. คนเยี่ยมยอด, คนประเสริฐ.

มหาขันธกะ

หมายถึง[มะหาขันทะกะ] น. ชื่อคัมภีร์พระวินัยหมวดหนึ่ง. (ป.).

หาดก,หาตกะ

หมายถึง[-ดก, -ตะกะ] น. ทองคำ. (ป., ส. หาฏก).

กะหล่ำ

หมายถึงน. ชื่อไม้ล้มลุกชนิด Brassica oleracea L. ในวงศ์ Cruciferae มีหลายพันธุ์ เช่น กะหลํ่าปลี หรือ กะหลํ่าใบ (B. oleracea L. var. capitata L.) กะหลํ่าดอก หรือ กะหลํ่าต้น (B. oleracea L. var. botrytis L.) กะหลํ่าดาว หรือ กะหลํ่าหัวลำต้น [B. oleracea L. var. gemmifera (DC.) Thell.] และ กะหลํ่าปม (B. oleracea L. var. gongylodes L.).

กบิล

หมายถึง[กะบิน] (แบบ) น. ลิง. (ส. กปิล).

ตุ๊กตุ๋ย

หมายถึง[ตุ๊กกะ-] (ปาก) ว. ไม่สลักสำคัญอะไร.

ปาณกชาติ

หมายถึง[-นะกะชาด] น. หนอน. (ป.).

พก,พก-,พก-

หมายถึง[พะกะ-] (แบบ) น. นกยาง. (ป.).

เอกฉันท์

หมายถึง[เอกกะ-] ว. มีความเห็นเป็นอย่างเดียวกันหมด.

อวิญญาณก,อวิญญาณก-

หมายถึง[อะวินยานะกะ-, อะวินยานนะกะ-] ว. ไม่มีวิญญาณ, ไม่มีชีวิต, ไม่มีจิตใจ. (ป.).

ได้ที่

หมายถึงก. ถึงที่เหมาะ, ถึงที่กะไว้, พอดี.

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ