ตัวกรองผลการค้นหา
ไว้หน้า
หมายถึงก. รักษาเกียรติฐานะของผู้อื่นไม่ให้ต้องได้รับความอับอายขายหน้า เช่น ไม่ว่าจะพูดจะทำอะไรควรต้องไว้หน้าผู้หลักผู้ใหญ่บ้าง ติเตียนศิษย์ต้องไว้หน้าครู.
ส่ายหน้า
หมายถึงก. อาการที่ทำหน้าหันไปมาช้า ๆ แสดงถึงความหมดหวัง หมดศรัทธา หมดปัญญาเป็นต้น เช่น หมอเห็นผลการตรวจคนไข้แล้วส่ายหน้า.
เห็นแก่หน้า
หมายถึงก. ลำเอียงในบุคคล, มุ่งเฉพาะคน.
เหน้า
หมายถึง[เน่า] ว. รุ่น, หนุ่ม, สาว, ใช้เข้าคู่กับคำ หนุ่ม เป็น หนุ่มเหน้า หมายถึง กำลังสาว, กำลังหนุ่ม.
เอาหน้า
หมายถึงก. อยากให้คนยกย่องสรรเสริญ เช่น ทำบุญเอาหน้าหรืออยากได้บุญคุณ เช่น เขามาเอาหน้ากับฉันว่าเป็นคนเสนอชื่อฉันให้ได้รับรางวัล; เรียกการทำงานเฉพาะงานที่ผู้ใหญ่รู้เห็นเพื่อหวังประโยชน์ว่า ทำงานเอาหน้า.
ไปตายเอาดาบหน้า
หมายถึง(สำ) ก. ยอมไปเผชิญกับความทุกข์และความลำบากข้างหน้า.
กะบังหน้า
หมายถึงน. กรอบหน้าเป็นเครื่องประดับ.
ก้าวหน้า
หมายถึงก. เปลี่ยนแปลงของเดิมให้ดีขึ้นตามลำดับ, เจริญวัฒนาเร็วกว่าปรกติ.
กู้หน้า
หมายถึง(ปาก) ก. ช่วยทำให้ชื่อเสียงคงดีอยู่.
เก๊กหน้า
หมายถึง(ปาก) ก. ตีหน้าขรึมหรือทำหน้าตายเป็นต้น.
แก้หน้า
หมายถึงก. ทำให้พ้นอาย.
เข้าหน้า
หมายถึงก. เผชิญหน้า เช่น ไม่กล้าเข้าหน้า.