ตัวกรองผลการค้นหา
ท้า
หมายถึงก. ชวนขันสู้ เช่น ท้าพนัน ท้ารบ.
อุปัทรพ
หมายถึง[อุปัดทะรบ, อุบปัดทะรบ] ว. อุปัทวะ. (ส. อุปทฺรว; ป. อุปทฺทว).
พลาดิศัย
หมายถึงว. มีกำลังยิ่ง. (ส. พล + อติศย).
สนามเพลาะ
หมายถึงน. คูที่ขุดกำบังตัวในเวลารบ.
ขุนศึก
หมายถึงน. แม่ทัพผู้มีความสามารถในการรบ.
ห้าวหาญ
หมายถึงก. กล้าอย่างยอมเสี่ยงอันตราย เช่น ทหารไทยออกรบอย่างห้าวหาญ.
ปัตติก
หมายถึง(แบบ) น. พลเดินเท้า, ทหารราบ. (ป., ส.).
จองคช
หมายถึง[-คด] น. ช้างที่ผูกเครื่องรบเข้าระวางทัพ.
ปริยรณ
หมายถึง[ปฺริยะรน] น. ผู้ชอบรบ. (ส.).
ตะลุมบอน
หมายถึงก. รบประจัญบาน, ต่อสู้กันด้วยอาวุธอย่างชุลมุน, ต่อสู้กันอย่างชุลมุน.
พันธมิตร
หมายถึงน.ความสัมพันธ์ระหว่างรัฐที่จะช่วยเหลือกันตามสนธิสัญญาที่ทำไว้ เพื่อร่วมรบหรือเพื่อการป้องกันร่วมกัน.
รอดชีวิต
หมายถึงก. เอาชีวิตรอด, ไม่เสียชีวิต, เช่น ไปรบคราวนี้รอดชีวิตมาได้.