ค้นเจอ 231 รายการ

ท้า

หมายถึงก. ชวนขันสู้ เช่น ท้าพนัน ท้ารบ.

อุปัทรพ

หมายถึง[อุปัดทะรบ, อุบปัดทะรบ] ว. อุปัทวะ. (ส. อุปทฺรว; ป. อุปทฺทว).

พลาดิศัย

หมายถึงว. มีกำลังยิ่ง. (ส. พล + อติศย).

สนามเพลาะ

หมายถึงน. คูที่ขุดกำบังตัวในเวลารบ.

ขุนศึก

หมายถึงน. แม่ทัพผู้มีความสามารถในการรบ.

ห้าวหาญ

หมายถึงก. กล้าอย่างยอมเสี่ยงอันตราย เช่น ทหารไทยออกรบอย่างห้าวหาญ.

ปัตติก

หมายถึง(แบบ) น. พลเดินเท้า, ทหารราบ. (ป., ส.).

จองคช

หมายถึง[-คด] น. ช้างที่ผูกเครื่องรบเข้าระวางทัพ.

ปริยรณ

หมายถึง[ปฺริยะรน] น. ผู้ชอบรบ. (ส.).

ตะลุมบอน

หมายถึงก. รบประจัญบาน, ต่อสู้กันด้วยอาวุธอย่างชุลมุน, ต่อสู้กันอย่างชุลมุน.

พันธมิตร

หมายถึงน.ความสัมพันธ์ระหว่างรัฐที่จะช่วยเหลือกันตามสนธิสัญญาที่ทำไว้ เพื่อร่วมรบหรือเพื่อการป้องกันร่วมกัน.

รอดชีวิต

หมายถึงก. เอาชีวิตรอด, ไม่เสียชีวิต, เช่น ไปรบคราวนี้รอดชีวิตมาได้.

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ