ค้นเจอ 449 รายการ

เขย่งเก็งกอย

หมายถึงก. กระโดดตีนเดียว. น. ชื่อการเล่นของเด็กอย่างหนึ่ง.

ประสานเสียง

หมายถึงก. ร้องเพลงหรือเล่นดนตรีเป็นหมู่ให้มีเสียงกลมกลืนกัน.

เผลาะแผละ

หมายถึง[-แผฺละ] น. ลูกโป่งแก้วที่เด็กเป่าเล่น.

ลูกแชร์

หมายถึงน. ผู้เล่นแชร์ ยกเว้นเท้าแชร์.

เล่นกับหมา หมาเลียปาก

หมายถึง(สำ) ก. ลดตัวลงไปหรือวางตัวไม่เหมาะสมจึงถูกลามปาม, มักใช้เข้าคู่กับ เล่นกับสาก สากต่อยหัว.

กบแจะ

หมายถึง(ปาก) ก. แตะ, กระทบ, ประกบกัน, (ใช้เฉพาะการเล่นอย่างเล่นโยนหลุม โดยโยนสตางค์หรือเบี้ยให้ไปแตะหรือประกบกัน), แจะ ก็ว่า.

วัปป,วัปป-,วัปปะ

หมายถึง[วับปะ-] น. การหว่านพืช เช่น พิธีวัปปมงคล; ฝั่งน้ำ. (ป. วป ว่า ผู้หว่านพืช; ส. วปฺร ว่า ฝั่งน้ำ ทุ่งที่หว่านพืชไว้ ทุ่ง).

กะล่อกะแล่

หมายถึงว. ทีเล่นทีจริง. (ปาเลกัว).

ขาไพ่

หมายถึงน. ผู้ร่วมเล่นการพนันไพ่, ลักษณนามว่า ขา.

ยักเงี่ยง

หมายถึงก. หมอบลงและขยับศอกไปมา เป็นท่าหนึ่งของการเล่นเสือข้ามห้วย.

เล่นหูเล่นตา

หมายถึงก. ชายตาดูฉันชู้สาว, เล่นตา ก็ว่า.

เสือข้ามห้วย

หมายถึงน. ชื่อการเล่นโดยใช้วิธีกระโดดข้ามกัน.

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ