ค้นเจอ 105 รายการ

ปุคละ

หมายถึง[ปุกคะ-] (แบบ) น. บุคคล. (ป. ปุคฺคล).

พละ

หมายถึง[พะละ] น. กำลัง, มักใช้เข้าคู่กันเป็น พละกำลัง.

แพละ

หมายถึง[แพฺละ] ว. แผละ.

โพละ

หมายถึง[โพฺละ] ว. เสียงอย่างเสียงทุบหม้อดินแตกเป็นต้น.

มาตุละ

หมายถึงน. ลุง (ญาติฝ่ายแม่), น้าชาย, ใช้ มาตุลา ก็มี. (ป., ส.).

ลูกปละ

หมายถึงน. ลูกวัวหรือควายที่ออกในคราวที่เจ้าของปล่อยอยู่ตามทุ่งตามป่า ซึ่งพ่อหรือแม่สมจรกับวัวป่าหรือควายป่า.

เละ

หมายถึงว. เปื่อยหรือแหลกเหลวจนไม่เป็นรูปเดิม เช่น ต้มข้าวต้มจนเละ น้อยหน่างอมจนเละ, เฟะ หรือ แฟะ ก็ว่า; เหลวเป็นปลัก เช่น ฝนตกถนนเป็นโคลนเละ; ไม่แน่น เช่น คนแก่เนื้อเละ ผ้าเนื้อเละ; โดยปริยายหมายความว่า สับสนวุ่นวายไม่เป็นระเบียบ เช่น ลูก ๆ ทำครัว วางข้าวของกันไว้เละ พ่อแม่ไม่อยู่ บ้านเละหมด.

และ

หมายถึงสัน. กับ, ด้วยกัน.

วกุละ

หมายถึง[วะกุละ] น. ต้นพิกุล. (ป.; ส. พกุล, วกุล).

ศีตละ

หมายถึง[สีตะละ] ว. หนาว, เย็น, เยือกเย็น. (ส.; ป. สีตล).

สละ

หมายถึง[สะละ] น. ขนเม่น. (ป.).

สละ

หมายถึง[สะหฺละ] ก. บริจาค เช่น สละทรัพย์ช่วยการกุศล, เสียสละ ก็ใช้; ผละออก เช่น กัปตันสละเรือ, ละทิ้ง เช่น สละบ้านเรือนออกบวช, ละวาง, ปล่อยวาง, (สิ่งที่ยังต้องการจะรักษาไว้กับตนอยู่เพื่อเห็นแก่ความสุขความสงบเรียบร้อย หรือเพื่อพลีบูชาเป็นต้น), เช่น สละกิเลส.

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ