ตัวกรองผลการค้นหา
แก้วผลึก
หมายถึงน. แก้วหินสีขาวสลัว. (อ. milky quartz).
ดอกเล็บ
หมายถึงน. รอยจุดขาว ๆ ที่เกิดบนเล็บ.
มอ
หมายถึงว. สีมัว ๆ อย่างสีดำเจือขาว.
ไม้ผัดน้ำตาล
หมายถึงน. ไม้ที่ใช้หมุนผัดน้ำตาลโตนดให้ขาว.
หน้าวอก
หมายถึงน. หน้าของคนที่ผัดแป้งจนขาวเกินไป.
สำมะเลเทเมา
หมายถึงก. คบหากันอย่างเลอะเทอะ เช่น พอตกเย็นก็พากันไปสำมะเลเทเมา, ประพฤติเหลวไหลเช่นกินเหล้าเมายาเป็นต้น เช่น เขาชอบสำมะเลเทเมา กลางวันเล่นม้ากลางคืนกินเหล้า.
เศวตฉัตร
หมายถึง[สะเหฺวดตะฉัด] น. ฉัตรขาว ใช้เป็นเครื่องหมายแห่งความเป็นพระเจ้าแผ่นดินเป็นต้น. (ส. เศฺวตจฺฉตฺร ว่า ฉัตรขาว).
มึก
หมายถึงก. กิริยาที่ดื่มเหล้าจนเมา; (ถิ่น-ปักษ์ใต้) ดื่มอย่างกระหาย.
ผ้าสาลู
หมายถึงน. ผ้าขาวบางเนื้อละเอียด, ในปัจจุบันอนุโลมเรียกผ้าขาวบางเนื้อนุ่ม มักใช้ทำเป็นผ้าอ้อมว่า ผ้าสาลู ด้วย.
จาด
หมายถึงน. สีขาวใช้ทาฝาเรือนและอื่น ๆ.
เศวตงค์
หมายถึง[สะเหฺวตง] ว. มีตัวขาว. (ส. เศฺวตางฺค).
ขนเพชร
หมายถึงน. ขนสีขาวที่ขึ้นแปลกเป็นพิเศษ มีลักษณะยาวกว่าปรกติ.