ตัวกรองผลการค้นหา
ตีห่าง
หมายถึงก. ตีตัวออกหาก, ไม่คบหาสมาคมด้วยเหมือนเดิม.
บาดแผล
หมายถึงน. เนื้อหนังที่แตกแยกออกเพราะถูกตีฟันทิ่มแทงเป็นต้น.
ท้องเฟ้อ
หมายถึงว. อาการที่ลมในกระเพาะตีขึ้นเพราะอาหารไม่ย่อยและเป็นพิษ.
เบาไม้
หมายถึงว. ว่านอนสอนง่าย ไม่ค่อยถูกเฆี่ยนถูกตีนัก (ใช้แก่เด็ก).
ฆ้องชัย
หมายถึงน. ฆ้องขนาดใหญ่ สมัยโบราณใช้ตีเป็นสัญญาณในกองทัพ ในปัจจุบันใช้ตีในงานพิธีมงคลต่าง ๆ, ฆ้องหุ่ย ก็เรียก.
ดุริยางค,ดุริยางค-,ดุริยางค์
หมายถึงน. เครื่องดีดสีตีเป่า. (ป. ตุริย + องฺค).
ประหรณ์
หมายถึง(แบบ) น. การตี, การฟัน, การทำร้ายด้วยอาวุธ; อาวุธ. (ส. ปฺรหรณ).
เกราะ
หมายถึง[เกฺราะ] น. เครื่องสัญญาณทำด้วยไม้ ใช้ตีหรือสั่นให้ดัง.
เข่น
หมายถึงก. ทุบหรือตีอย่างแรงเพื่อให้แบนเป็นต้น เช่น เข่นมีด.
ษัษฏี
หมายถึง[สัดสะตี] น. จำนวน ๖๐. (ส.; ป. ฉฏฺี).
หนนะ
หมายถึง[หะนะนะ] น. การฆ่า, การตี, การกำจัด. (ป., ส.).
โปโล
หมายถึงน. การเล่นแข่งขันอย่างหนึ่ง โดยขี่ม้าตีลูกกลมด้วยไม้.