ตัวกรองผลการค้นหา
ศาลาดิน
หมายถึงน. ศาลาที่ใช้พื้นดินเป็นพื้นหรือพื้นติดดิน ใช้ประกอบศาสนกิจเป็นต้น เช่น ศาลาดินที่วัดพระศรีรัตนศาสดาราม.
แย้
หมายถึงก. ถ่วงหนักลง เช่น ก้นแย้ ท้องแย้.
ทิฆัมพร
หมายถึง[-พอน] น. ท้องฟ้า. (ป. ทีฆ + อมฺพร).
มาน
หมายถึง(ถิ่น) ก. ตั้งท้อง เช่น มานลูก ข้าวมาน.
ยวบยาบ
หมายถึงว. อาการเดินหนัก ๆ ช้า ๆ ทำให้พื้นไหวเยือก ๆ, อาการที่พื้นยุบขึ้นยุบลง เช่น เดินบนพื้นฟากยวบยาบ.
แสบไส้แสบพุง
หมายถึงก. อาการที่หิวจัด เช่น หิวจนแสบไส้แสบพุง, แสบท้อง แสบท้องแสบไส้ หรือ แสบไส้ ก็ว่า.
ป่วน
หมายถึงก. มวน, อลวน, อาการที่ปวดมวนอยู่ในท้องเพราะอาหารเป็นเหตุ.
ปู
หมายถึงก. วางทอดลงเป็นพื้น เช่น ปูกระดาน ปูหินอ่อน, วางแผ่ลงกับพื้น เช่น ปูเสื่อ ปูผ้า.
นอกชาน
หมายถึงน. พื้นเรือนที่ยื่นพ้นชายคาระเบียงออกมา.
พสุธาดล
หมายถึงน. พื้นแผ่นดิน. (ป., ส. วสุธาตล).
ภุม,ภุม-,ภุม-
หมายถึง[พุมมะ-] น. พื้นดิน, ภาคพื้น. (ป. ภุมฺม).
ราบเรียบ
หมายถึงว. ราบเสมอกัน เช่น ที่ราบเรียบ พื้นนํ้าราบเรียบ.