ค้นเจอ 453 รายการ

อุทัช

หมายถึงว. เกิดในนํ้า. (ป., ส. อุท + ช).

ปริต,ปริต-,ปริตตะ

หมายถึง[ปะริด, ปะริดตะ-] ว. น้อย. (ป. ปริตฺต; ส. ปรีตฺต).

อุตราษาฒ,อุตตราอาษาฒ,อุตตราสาฬหะ

หมายถึง[อุดตะราสาด, อุดตะราอาสาด, อุดตะราสานหะ] น. ดาวฤกษ์ที่ ๒๑ มี ๕ ดวง เห็นเป็นรูปครุฑหรือช้างพัง, ดาวแตรงอน หรือ ดาวราชสีห์ตัวเมีย ก็เรียก. (ส. อุตฺตราษาฒ; ป. อุตฺตราสาฬฺห).

อุบัติ,อุบัติ-

หมายถึง[อุบัด, อุบัดติ-] น. การเกิดขึ้น, กำเนิด, การบังเกิด; รากเหง้า, เหตุ. ก. เกิด, เกิดขึ้น. (ป. อุปฺปตฺติ; ส. อุตฺปตฺติ).

ปริโภค

หมายถึง[ปะริโพก] ก. บริโภค. (ป.).

ปริหาส

หมายถึง[ปะริหาด] ก. บริหาส. (ป.).

อุทบาตร

หมายถึง[-บาด] น. หม้อนํ้า. (ส. อุท + ปาตฺร).

อุปัฏฐานะ

หมายถึง[อุปัด-, อุบปัด-] น. การบำรุง, การรับใช้. (ป.).

อุลโลละ

หมายถึง[อุน-] น. คลื่น; ความปั่นป่วน, ความไม่ราบคาบ. (ป., ส.).

ปฏิปทา

หมายถึง[-ปะทา] น. ทางดำเนิน; ความประพฤติ. (ป.).

ปฐวี

หมายถึง[ปะถะวี] (แบบ) น. แผ่นดิน. (ป.).

ปรากรม

หมายถึง[ปะรากฺรม] น. ความเพียร, ความบากบั่น. (ส.).

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ