ตัวกรองผลการค้นหา
เกศา
หมายถึง(กลอน) น. หัว; ผม.
บัพพาชนียกรรม
หมายถึง[บับพาชะนียะกำ] น. กรรมที่สงฆ์ทำแก่ภิกษุที่จะพึงขับไล่, พิธีขับไล่บุคคลที่พึงขับไล่. (ป. ปพฺพาชนียกมฺม).
ปบ
หมายถึงก. วิ่งไล่ตะครุบ, ตบตะครุบ, ตะปบ ก็ว่า.
ปัพพาชนะ
หมายถึง[ปับพาชะ-] (แบบ) น. การขับไล่. (ป.).
ฮาป่า
หมายถึงก. ส่งเสียงดังพร้อม ๆ กันแสดงความไม่พอใจหรือขับไล่.
ควั่นจุก
หมายถึงก. กันผมให้เป็นฐานกลมเพื่อให้ผมงอกยาวสำหรับไว้จุก.
ซัดข้าวสาร
หมายถึงก. สาดข้าวสารในการขับไล่ผีเป็นต้น.
กัลบก
หมายถึง[กันละ-] (แบบ) น. ช่างตัดผม, ช่างโกนผม. (ส.; ป. กปฺปก).
ฉอก
หมายถึงว. แหว่ง, เว้า, (ใช้กับลักษณะของผม) ในคำว่า ผมฉอก, กระฉอก ก็ใช้.
สังกะตัง
หมายถึงว. ลักษณะที่ติดแน่นเป็นปมเหนียวที่ผมหรือขนสัตว์สางไม่ออก เช่น ผมเป็นสังกะตัง.
หยิกหย็อง
หมายถึงก. หยิกเป็นฝอย เช่น ผมหยิกหย็อง.
หัวโล้น
หมายถึงน. หัวที่โกนผมหมด.