ตัวกรองผลการค้นหา
ทวิชากร
หมายถึง[ทะวิ-] (แบบ) น. ฝูงนก. (ส.).
วิกขัมภ์
หมายถึง[วิกขำ] น. เส้นผ่านศูนย์กลาง. (ป.).
วิกัต
หมายถึงว. วิกฤต. (ป. วิกต).
วิวัฏ
หมายถึงน. พระนิพพาน. (ป. วิวฏฺฏ).
ทวิ
หมายถึง[ทะวิ] (แบบ) ว. สอง. (ป., ส.).
วิกเขป
หมายถึง[วิกเขบ, วิกเขปะ] น. การเคลื่อนหรือแกว่งไปมา. (ป.; ส. วิกฺเษป).
วิฆเนศ,วิฆเนศวร
หมายถึง[วิคะเนด, วิคะเนสวน] น. ชื่อเทพองค์หนึ่งมีพระเศียรเป็นช้าง ถือว่าถ้าบูชาแล้วป้องกันความขัดข้องที่จะเกิดมีขึ้นได้, คเณศ พิฆเนศ หรือ พิฆเนศวร ก็เรียก. (ส. วิฆน + อีศ; วิฆน + อีศฺวร).
บุพวิเทหทวีป
หมายถึงน. ทวีปใหญ่อยู่ทางทิศตะวันออกของเขาพระสุเมรุ เป็นทวีป ๑ ใน ๔ ทวีป ได้แก่ อุตรกุรุทวีปหรืออุตรกุรูทวีป บุพวิเทหทวีป ชมพูทวีป และอมรโคยานทวีป.
เบญจพล
หมายถึงน. กำลัง ๕ คือ ศรัทธา วิริยะ สติ สมาธิ ปัญญา.
ไตรวัฏ
หมายถึงน. วัฏฏะ ๓ คือ กิเลสวัฏ กรรมวัฏ วิปากวัฏ.
เวหะ,เวหา
หมายถึงน. ฟ้า, อากาศ. (ส. วิห, วิหา).
วินัยปิฎก
หมายถึง[วิไนยะปิดก, วิไนปิดก] น. ชื่อปิฎก ๑ ในพระไตรปิฎก.