ตัวกรองผลการค้นหา
ดาบ
หมายถึงน. มีดยาวปลายแหลมชนิดหนึ่ง สันแอ่นปลายงอนเล็กน้อย มักใช้เป็นอาวุธสำหรับฟันแทง.
แตรงอน
หมายถึงน. แตรที่มีลักษณะปลายบานและโค้งงอนอย่างเขาควาย ใช้ในงานพระราชพิธี; ชื่อหนึ่งของดาวฤกษ์อุตราษาฒ มี ๕ ดวง, ดาวราชสีห์ตัวเมีย ดาวอุตตรอาษาฒ หรือ ดาวอุตตราสาฬหะ ก็เรียก.
กระดก
หมายถึงก. ทำให้ปลายข้างหนึ่งยกสูงขึ้น, เผยอขึ้นข้างหนึ่ง.
เขย่ง
หมายถึง[ขะเหฺย่ง] ก. ยืนด้วยปลายเท้า, พยุงตัวให้สูงขึ้น.
หัวบัว
หมายถึงน. กำไลที่ปลายทั้ง ๒ ข้างเป็นรูปดอกบัวตูม.
บานเกล็ด
หมายถึงน. บานหน้าต่างหรือบานประตูซึ่งใช้ไม้หรือกระจกแผ่นเล็ก ๆ พาดขวางซ้อนเหลื่อมกันเป็นเกล็ด บางชนิดดึงหรือหมุนให้เกล็ดเหล่านั้นเปิดปิดได้พร้อม ๆ กัน.
งัวเลีย
หมายถึงน. เรียกผมที่หน้าผากซึ่งตั้งชันขึ้นไปแล้วปลายย้อนกลับลงมา.
ปากไปล่
หมายถึงน. ชื่อชามชนิดหนึ่ง ก้นเล็กปากบานอย่างรูปงอบหงาย.
คอบัว
หมายถึงน. ปกเสื้อแบบติดคอ ปลายปกมน
ดาบปลายปืน
หมายถึงน. ดาบสั้นตรงสำหรับติดปลายปืน.
ปัจฉิมวัย
หมายถึง[ปัดฉิมมะ-] น. วัยตอนปลาย, วัยชรา. (ป.).
ไม้คอสอง
หมายถึงน. ไม้กำกับปลายเสาเรือนอยู่ถัดจากอเสลงมา.