ตัวกรองผลการค้นหา
ขี้กระทาเกลือ,ขี้ทา
หมายถึงน. ขี้เกลืออันตกกระฉาบทาไปตามพื้นดิน หรือพื้นที่มีเกลือแห้งเกรอะอยู่เป็นกระ.
กระเซิง,-กระเซิง
หมายถึงใช้เข้าคู่กับคำ กระเซอะ เป็น กระเซอะกระเซิง.
เครื่องแบบ
หมายถึงน. เครื่องแต่งกายที่กำหนดให้แต่งเหมือน ๆ กันเฉพาะหมู่หนึ่งคณะหนึ่ง.
กระย่อง,-กระย่อง
หมายถึงใช้เข้าคู่กับคำ กระยิ้ม เป็น กระยิ้มกระย่อง.
กระแป้,-กระแป้
หมายถึงใช้เข้าคู่กับคำ กระป้อ เป็น กระป้อกระแป้.
กระแมม,-กระแมม
หมายถึงใช้เข้าคู่กับคำ กระมอม เป็น กระมอมกระแมม.
นิพันธ์
หมายถึงน. นิพนธ์, เรื่องที่แต่งขึ้น. ก. ร้อยกรองถ้อยคำ, แต่งหนังสือ. (ป., ส.).
ขบูร,ขบวร
หมายถึง[ขะบูน, ขะบวน] (แบบ) ว. แต่ง, ประดับ.
กระเจิง
หมายถึงว. เลยไป, หลงไป, แตกจากหมู่ไป, นิยมใช้เข้าคู่กับคำ กระเจอะ กระเจิด เป็น กระเจอะกระเจิง กระเจิดกระเจิง.
กวีนิพนธ์
หมายถึงน. คำประพันธ์ที่กวีแต่ง.
บทประพันธ์
หมายถึงน. เรื่องที่แต่งขึ้นเป็นร้อยแก้วหรือร้อยกรอง.
อรรถกถาจารย์
หมายถึงน. อาจารย์ผู้แต่งอรรถกถา.