ค้นเจอ 157 รายการ

ภาณกะ

หมายถึง[พานะกะ] (แบบ) น. ผู้สวด, ผู้กล่าว, ผู้บอก. (ป.).

มฤตกะ

หมายถึง[มะรึตะกะ] น. ผู้ตาย, ซากศพ. (ส. มฺฤตก; ป. มตก).

มฤทุกะ

หมายถึงว. อ่อนโยน, ละมุนละม่อม, มีใจอ่อนโยน. (ส. มฺฤทุก; ป. มุทุก).

มาตามหัยกะ

หมายถึง[-มะไหยะกะ] (ราชา) น. ตาทวด, พ่อของยาย. (ป. มาตา + มหยฺยก).

มาติกะ

หมายถึงว. ฝ่ายมารดา, ของมารดา. (ป.).

มิคลุท,มิคลุทกะ

หมายถึง[-ลุด, -ลุดทะกะ] น. พรานเนื้อ, คนที่เที่ยวฆ่าสัตว์ในป่าเป็นอาชีพ. (ป. มิคลุทฺท, มิคลุทฺทก).

มูสิก,มูสิก-,มูสิกะ

หมายถึง[-สิกะ-] น. หนู. (ป.).

ระเกะระกะ

หมายถึงก. มากเกะกะ.

ลุทกะ

หมายถึง[ลุดทะกะ] น. นายพราน. (ป. ลุทฺทก; ส. ลุพฺธก).

วธกะ

หมายถึง[วะทะกะ] น. คนฆ่า, ผู้ฆ่า; เพชฌฆาต. (ป., ส.).

วัฏกะ

หมายถึง[วัดตะกะ] น. นกกระจาบ. (ป. วฏฺฏก; ส. วรฺตก).

วิจฉิกะ

หมายถึง[วิด-] น. แมงป่อง, มักใช้ว่า พฤศจิก. (ป.; ส. วฺฤศฺจิก).

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ