ตัวกรองผลการค้นหา
ทะเทียด
หมายถึงน. กลองแขกมี ๒ หน้า หน้าหนึ่งใช้มือตี อีกหน้าหนึ่งใช้ไม้ตี ใช้ในกระบวนแห่.
ลาย
หมายถึง(ถิ่น-อีสาน) น. ทำนองเพลงที่ใช้ตีโปงลาง.
ดุริย,ดุริย-,ดุริยะ
หมายถึงน. เครื่องดีดสีตีเป่า. (ป. ตุริย).
ทุบตี
หมายถึงก. ทำร้ายร่างกายด้วยการทุบ ตี เตะ ต่อย เป็นต้น.
มโหระทึก
หมายถึงน. กลองโลหะชนิดหนึ่ง ใช้ตีเป็นสัญญาณและประโคม.
เดียร,เดียระ
หมายถึง[เดียน, เดียระ] (แบบ) น. ฝั่ง. (ป., ส. ตีร).
ตีห่าง
หมายถึงก. ตีตัวออกหาก, ไม่คบหาสมาคมด้วยเหมือนเดิม.
บาดแผล
หมายถึงน. เนื้อหนังที่แตกแยกออกเพราะถูกตีฟันทิ่มแทงเป็นต้น.
ดอย
หมายถึงก. ผูก, มัด, ตอก, ชก, ตี, ปา, ทอย.
ท้องเฟ้อ
หมายถึงว. อาการที่ลมในกระเพาะตีขึ้นเพราะอาหารไม่ย่อยและเป็นพิษ.
ฆ้องชัย
หมายถึงน. ฆ้องขนาดใหญ่ สมัยโบราณใช้ตีเป็นสัญญาณในกองทัพ ในปัจจุบันใช้ตีในงานพิธีมงคลต่าง ๆ, ฆ้องหุ่ย ก็เรียก.
ดุริยางค,ดุริยางค-,ดุริยางค์
หมายถึงน. เครื่องดีดสีตีเป่า. (ป. ตุริย + องฺค).