ตัวกรองผลการค้นหา
เพรียก
หมายถึง[เพฺรียก] ว. อาการที่ร้องมาก ๆ อย่างนกร้อง.
ยงโย่ยงหยก
หมายถึงก. กิริยาที่จะยืนก็ไม่ใช่จะนั่งก็ไม่เชิง.
โยก
หมายถึงก. คลอน เช่น ฟันโยก เก้าอี้โยก, เคลื่อนไหว เช่น กิ่งไม้โยก, ทำให้มีอาการเช่นนั้น เช่น โยกฟัน โยกกิ่งไม้; โดยปริยายหมายถึงอาการที่พูดหรือทำพิโยกพิเกน เช่น กว่าจะตกลงกันได้ พูดโยกอยู่นาน, โยกโย้ ก็ว่า.
โยกเยก
หมายถึงก. เคลื่อนไหวไปมา, โอนไปเอนมา, เช่น อย่านั่งโยกเยก เสาโยกเยกเพราะปักไม่แน่น.
วินายก
หมายถึงน. ผู้ขจัดสิ่งขัดข้อง, พระวิฆเนศวร; พระพุทธเจ้า. (ป., ส.).
สมุหนายก
หมายถึงน. ตำแหน่งข้าราชการชั้นอัครมหาเสนาบดีฝ่ายพลเรือนครั้งโบราณ.
สายโยก
หมายถึงน. สายถลกบาตรสำหรับคล้องที่ไหล่.
คายก,คายก-
หมายถึง[-ยก, คายะกะ-] (แบบ) น. ผู้ร้องเพลง, ผู้ขับร้อง. (ป., ส.).
สภานายก,สภาบดี
หมายถึงน. ผู้เป็นประธานในที่ประชุม. (ส.).
ปากเปียก,ปากเปียกปากแฉะ
หมายถึงน. เรียกการว่ากล่าวตักเตือนซํ้าแล้วซํ้าเล่าก็ยังไม่ได้ผลตามที่มุ่งหมาย.
นรเทพ,นรนาถ,นรนายก,นรบดี,นรบาล,นรราช
หมายถึง[นอระ-] น. พระราชา. (ป., ส.).