ตัวกรองผลการค้นหา
กินข้าวต้ม กระโจมกลาง
หมายถึง(สำ) ก. ทำอะไรด้วยความใจร้อนไม่พิจารณาให้รอบคอบ มักเป็นผลเสียแก่ตน.
ระแง้
หมายถึงน. เรียกแขนงของทะลายหมากหรือแขนงของรวงข้าวว่า ระแง้หมาก ระแง้ข้าว, ตะแง้ ก็ว่า.
กับ,กับ,กับข้าว
หมายถึงน. อาหารซึ่งปรกติใช้กินพร้อมข้าว.
กบเต้นกลางสระบัว
หมายถึงน. ชื่อกลบทชนิดหนึ่ง ตัวอย่างว่า หมายชิดมิตรเชือนไม่เหมือนหมาย.
โยง
หมายถึงก. เอาไม้แซะข้าวให้สุกทั่วกัน, ทำให้โหย่ง, คุ้ย, ในคำว่า โยงข้าว.
ข้าวสุก
หมายถึงน. ข้าวที่หุงสุกแล้ว, ข้าวสวย ก็เรียก.
ครึ่ง ๆ กลาง ๆ
หมายถึงว. ไม่ตลอด, ไม่เต็มที่.
มัธย,มัธย-
หมายถึง[มัดทะยะ-] ว. กลาง, ปานกลาง, พอดี, เป็นกลาง, ระหว่างกลาง. (ส.; ป. มชฺฌิม).
พลวก
หมายถึง[พฺลวก] ก. อาการที่ข้าวทะลักออกมาจากหม้อพร้อมกับน้ำข้าวในเวลาเช็ดหม้อข้าว เรียกว่า ข้าวพลวกจากหม้อ, อาการที่ดินยุบลงเพราะไม่แน่น เช่น ดินพลวกลง.
ข้าวสวย
หมายถึงน. ข้าวที่หุงสุกแล้ว, ข้าวสุก ก็เรียก.
ทอดรวง
หมายถึงก. ออกรวง (ใช้แก่ต้นข้าว).
ปิณฑะ
หมายถึง[ปินดะ] (แบบ) น. ก้อนข้าว. (ป., ส.).