ตัวกรองผลการค้นหา
กระแนะกระแหน
หมายถึง[-แหฺน] ก. พูดกระทบหรือพูดเป็นเชิงเสียดสี, กระแหนะกระแหน ก็ว่า.
กระแด่ว ๆ
หมายถึงว. อาการที่ดิ้นอยู่กับที่ ในคำว่า ดิ้นกระแด่ว ๆ, แด่ว ๆ ก็ว่า.
ชี้ตาไม่กระพริบ
หมายถึง(สำ) ก. ดื้อมาก, สู้สายตาไม่ยอมแพ้, เช่น เหม่! ออนี่หนักหนา ชี้ตาไม่กระพริบเลย ว่าแล้วซิยังเฉยดื้อถือบุญ. (ม. ร่ายยาว กุมาร).
แฉลบ
หมายถึง[ฉะแหฺลบ] ก. อาการของสิ่งแบน ๆ เคลื่อนเฉไปเฉมาไม่ตรงแนวทาง เช่น ว่าวแฉลบ ร่อนกระเบื้องให้แฉลบไปตามผิวน้ำ. ว. อาการที่เคลื่อนเฉไปเฉมาไม่ตรงแนวทาง เช่น นกบินแฉลบ รถวิ่งแฉลบ.
ผ่าง ๆ
หมายถึงว. เสียงดังเช่นนั้น.
กะเตง
หมายถึงก. พาหรือเอาไปด้วย เช่น จะกะเตงกระเป๋าไปให้เกะกะทำไม กะเตงลูกไปตามหาพ่อ.
โทง ๆ
หมายถึงว. อาการที่เดินหรือวิ่งโย่ง ๆ ไปในที่โล่ง (มักใช้แก่ผู้เปลือยกาย) เช่น เด็กแก้ผ้าวิ่งโทง ๆ.
แคลงคลาง
หมายถึง[แคฺลงคฺลาง] ก. แคลงใจ, ไม่แน่ใจหรือวางใจลงไปได้เพราะออกจะสงสัย, คลางแคลง ก็ว่า, บางทีก็พูดสั้น ๆ ว่า แคลง.
เพรือง
หมายถึง[เพฺรือง] น. กระดึง.
เหลือง
หมายถึง[เหฺลือง] ดู ไข้เหลือง.
เบญจางค,เบญจางค-,เบญจางค์
หมายถึง[เบนจางคะ-, เบนจาง] น. อวัยวะทั้ง ๕ คือ หน้าผาก ๑ มือ ๒ เข่า ๒; ส่วนทั้ง ๕ คือ ราก เปลือก ใบ ดอก ผล.
กระดิ้ง,-กระดิ้ง
หมายถึงใช้เข้าคู่กับคำ กระดุ้ง เป็น กระดุ้งกระดิ้ง.