ค้นเจอ 421 รายการ

มูกเลือด

หมายถึงน. โรคที่มีมูกและเลือดในลำไส้ติดออกมากับอุจจาระ.

ระดู

หมายถึงน. เลือดประจำเดือนที่ถูกขับถ่ายจากมดลูกออกมาทางช่องคลอด.

ห้ามเลือด

หมายถึงก. ทำให้เลือดหยุดไหลด้วยวิธีการต่าง ๆ.

ช้ำเลือดช้ำหนอง

หมายถึงว. มีเลือดและหนองคั่งอยู่, สีที่มีลักษณะคล้ายมีเลือดและหนองปนกันออกสีม่วง ๆ เรียกว่า สีชํ้าเลือดชํ้าหนอง.

อ่อนเปลี้ย

หมายถึงว. เพลียมาก, บางทีก็ใช้เข้าคู่กับคำ เพลียแรง เป็น อ่อนเปลี้ยเพลียแรง.

เรี่ยวแรง

หมายถึงน. แรง, กำลัง, เช่น หมดเรี่ยวแรง.

ขิงก็รา ข่าก็แรง

หมายถึง(สำ) ต่างก็จัดจ้านพอ ๆ กัน, ต่างก็มีอารมณ์ร้อนพอ ๆ กัน, ต่างไม่ยอมลดละกัน.

มืออ่อนตีนอ่อน

หมายถึงว. มีอาการหมดแรงเพราะรู้สึกตกใจ เสียใจ หรือเสียกำลังใจ เป็นต้น อย่างแรงและทันทีทันใด.

ส่าเลือด

หมายถึงน. เม็ดผื่นที่ขึ้นตามตัวเนื่องจากความผิดปรกติของเลือดประจำเดือน.

เย่อ

หมายถึงก. เอามาด้วยแรงบังคับโดยการฉุดรั้งแย่งกัน, ใช้แรงฉุดรั้งดึงกันไปมา.

ตกหมก

หมายถึงก. อาการที่เลือดระดูเสียที่หมักหมมอยู่ข้างในไหลออกมา.

ยางบอน

หมายถึงน. เรียกเลือดที่ออกซึม ๆ ที่ผิวหนังตรงที่ถูกของมีคม.

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ