ค้นเจอ 136 รายการ

กษีรารณพ

หมายถึง[กะสีราระนบ] น. ทะเลนํ้านม. (ส. กฺษีร + อรฺณว).

ศราพก,ศราวก

หมายถึง[สะราพก, -วก] น. สาวก, ศิษย์. (ส. ศฺราวก; ป. สาวก).

อสูร

หมายถึง[อะสูน] น. ยักษ์, ในบทกลอนใช้ว่า อสุรา อสุรี หรือ อสุเรศ ก็มี. (ป. อสุร).

บุษบราค

หมายถึง[-ราก] น. บุษราคัม, ทับทิม, บุษย์นํ้าทอง, พลอยสีเหลือง. (ส. ปุษฺปราค).

นคราทร

หมายถึง[นะคะราทอน] (เลิก) น. ชื่อกรมมีหน้าที่ทำความสะอาดให้แก่พระนคร.

ราชูปถัมภ์,ราโชปถัมภ์

หมายถึง[ราชูปะถำ, ราโชปะถำ] น. ความอุปถัมภ์ของพระราชา ใช้ว่า พระบรมราชูปถัมภ์. (ป.).

อัจฉรา

หมายถึง[อัดฉะรา] น. นิ้วมือ; ลัดนิ้วมือหนึ่ง, เวลาประเดี๋ยวเดียว, ชั่วพริบตา. (ป.).

ขจ่าง

หมายถึง[ขะ-] ก. กระจ่าง เช่น จวบแจ้งขจ่างจา มิกราจำรัสศรี. (สรรพสิทธิ์).

ทักขิญ

หมายถึง[-ขิน] น. ความเป็นเบื้องขวา หมายความว่า สะดวกในการพูดจาปราศรัย, ความอารีอารอบ, ความกรุณา. (ป. ทกฺขิญฺ).

ยี่หร่า

หมายถึง[-หฺร่า] ดู เทียนขาว. (เทียบ ส. ชีรก; ทมิฬ ชีรา; ฮินดูสตานี zira).

ศราวณะ

หมายถึง[สะราวะนะ] น. ชื่อเดือนที่ ๙ แห่งจันทรคติ. ว. เกี่ยวกับดาวศรวณะ. (ส.).

ส่า

หมายถึงน. สิ่งที่เป็นเชื้อทำให้ปรากฏเป็นฟอง รา หรือเม็ดผื่นเป็นต้นแก่สิ่งอื่นบางลักษณะ.

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ