ตัวกรองผลการค้นหา
อีรม
หมายถึงดู นางรม ๑.
อีศ
หมายถึง[อีด] น. ผู้เป็นใหญ่. (ส.; ป. อีส).
อีศวร
หมายถึง[-สวน] น. อิศวร. (ส.).
อีสาน
หมายถึงน. ทิศตะวันออกเฉียงเหนือ. (ป. อีสาน; ส. อีศาน).
อีหลี
หมายถึง[-หฺลี] (ถิ่น-อีสาน) ว. จริง ๆ, บางทีใช้ว่า ดีหลี.
อีหลุกขลุกขลัก
หมายถึงว. ติดขัด, ไม่สะดวก, ไม่คล่อง.
อีหลุยฉุยแฉก
หมายถึงก. กระจัดกระจาย, ไม่รวมอยู่แห่งเดียวกัน. ว. ไม่เป็นชิ้นเป็นอัน, สุรุ่ยสุร่าย, อีลุ่ยฉุยแฉก หรือ อีฉุยอีแฉก ก็ว่า.
อีเหลียน
หมายถึงน. มีดเหลียน.
อีโหลกโขลกเขลก
หมายถึง[-โหฺลกโขฺลกเขฺลก] ว. อาการที่ยานพาหนะเป็นต้นเคลื่อนที่ไปอย่างทุลักทุเล เช่น นั่งรถอีโหลกโขลกเขลกมาทั้งวัน, ไม่เป็นโล้เป็นพาย, ไม่เป็นชิ้นเป็นอัน, เช่น ใช้ชีวิตอีโหลกโขลกเขลกไปวันหนึ่ง ๆ.
เอี่ยน
หมายถึง(ถิ่น-พายัพ, อีสาน) น. ปลาไหล. (ดู ไหล ๑).
อีแก่กินน้ำ
หมายถึงน. ชื่อการเล่นไพ่อย่างหนึ่ง. ไพ่อีแก่
กอเอี๊ยะ
หมายถึงน. ขี้ผึ้งปิดแผลชนิดหนึ่งแบบจีน. (จ.).