ตัวกรองผลการค้นหา
มูกเลือด
หมายถึงน. โรคที่มีมูกและเลือดในลำไส้ติดออกมากับอุจจาระ.
ระดู
หมายถึงน. เลือดประจำเดือนที่ถูกขับถ่ายจากมดลูกออกมาทางช่องคลอด.
ห้ามเลือด
หมายถึงก. ทำให้เลือดหยุดไหลด้วยวิธีการต่าง ๆ.
ช้ำเลือดช้ำหนอง
หมายถึงว. มีเลือดและหนองคั่งอยู่, สีที่มีลักษณะคล้ายมีเลือดและหนองปนกันออกสีม่วง ๆ เรียกว่า สีชํ้าเลือดชํ้าหนอง.
อ่อนเปลี้ย
หมายถึงว. เพลียมาก, บางทีก็ใช้เข้าคู่กับคำ เพลียแรง เป็น อ่อนเปลี้ยเพลียแรง.
เรี่ยวแรง
หมายถึงน. แรง, กำลัง, เช่น หมดเรี่ยวแรง.
ขิงก็รา ข่าก็แรง
หมายถึง(สำ) ต่างก็จัดจ้านพอ ๆ กัน, ต่างก็มีอารมณ์ร้อนพอ ๆ กัน, ต่างไม่ยอมลดละกัน.
มืออ่อนตีนอ่อน
หมายถึงว. มีอาการหมดแรงเพราะรู้สึกตกใจ เสียใจ หรือเสียกำลังใจ เป็นต้น อย่างแรงและทันทีทันใด.
ส่าเลือด
หมายถึงน. เม็ดผื่นที่ขึ้นตามตัวเนื่องจากความผิดปรกติของเลือดประจำเดือน.
เย่อ
หมายถึงก. เอามาด้วยแรงบังคับโดยการฉุดรั้งแย่งกัน, ใช้แรงฉุดรั้งดึงกันไปมา.
ตกหมก
หมายถึงก. อาการที่เลือดระดูเสียที่หมักหมมอยู่ข้างในไหลออกมา.
ยางบอน
หมายถึงน. เรียกเลือดที่ออกซึม ๆ ที่ผิวหนังตรงที่ถูกของมีคม.