ค้นเจอ 23,311 รายการ

วิมุตติ

หมายถึง[วิมุด, วิมุดติ] น. ความหลุดพ้น; ชื่อหนึ่งของพระนิพพาน. (ป.; ส. วิมุกฺติ).

วิทัศน์

หมายถึงน. การมองการณ์ไกล, วิสัยทัศน์. (อ. vision).

พิพัฒน์

หมายถึงน. ความเจริญ. (ป. วิวฑฺฒน; ส. วิวรฺธน).

กระวิน

หมายถึง(โบ) ว. สีนํ้าตาล เช่น โคกระวิน. (ทมิฬ = กระวิล แผลงมาจาก ป. กปิล).

ประโดง

หมายถึงน. ลำน้ำขนาดเล็กที่ขุดจากลำน้ำขนาดใหญ่เพื่อชักน้ำเข้านาเข้าสวน เรียกว่า ลำประโดง, ลำกระโดง ก็ว่า.

ตรัสวิน

หมายถึงครุฑ, ผู้เคลื่อนที่เร็ว

วิจรณะ

หมายถึง[-จะระ-] ก. เที่ยวไป. (ป.).

วินตกะ

หมายถึง[วินตะกะ] น. ชื่อภูเขาชั้นที่ ๖ ในหมู่เขาสัตบริภัณฑ์ที่ล้อมเป็นวงกลมรอบเขาพระสุเมรุ. (ป., ส. วินตก). (ดู สัตบริภัณฑ์, สัตภัณฑ์).

วิกรัย

หมายถึง[วิไกฺร] น. การขาย. (ส. วิกฺรย; ป. วิกฺกย).

วิรัช

หมายถึง(แบบ) ว. ต่างประเทศ. (ป. วิรชฺช).

ผรณ,ผรณ-

หมายถึง[ผะระนะ-] น. การแผ่ไป, การซ่านไป. (ป.).

เวรมณี

หมายถึง[-ระมะนี] น. การงดเว้น, การละเว้น. (ป.).

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ