ตัวกรองผลการค้นหา
หมุ่ย
หมายถึงว. เสียงอย่างเสียงฆ้อง, มุย ก็ว่า.
ปง,ปง,ปงปัง
หมายถึงว. เสียงดังเช่นนั้น.
ผ่าง ๆ
เอียด,เอียด,เอี๊ยด
เป็นปากเป็นเสียงกัน
หมายถึงก. ทะเลาะกัน.
ไล่เสียง
หมายถึงก. ไล่ระดับเสียงดนตรีจากเสียงต่ำไปหาสูงหรือจากเสียงสูงไปหาต่ำ เพื่อให้เสียงตรงกับโน้ตเพลง.
เสียงกร้าว
หมายถึงว. อาการที่พูดด้วยเสียงแข็งกระด้าง เช่น เขาพูดเสียงกร้าว ไม่ยำเกรงใคร.
เสียงปร่า
หมายถึงน. เสียงพูดที่แสดงอารมณ์ไม่พอใจ ตรงข้ามกับความรู้สึกที่แท้จริง, เสียงตอบรับที่แสดงอารมณ์ไม่พอใจ.
ปึ๋ง
ปุ๊
พรูด
ปากเสียง
หมายถึงก. โต้เถียง, ทะเลาะ, ในคำว่า เป็นปากเสียง มีปากเสียง. น. ผู้พูดหรือโต้เถียงแทน เช่น ผู้แทนราษฎรเป็นปากเสียงของประชาชน.