ตัวกรองผลการค้นหา
กึกก้อง
หมายถึงว. ดังสนั่น, ดังมาก.
กุกกัก
หมายถึงว. กึกกัก, ติด ๆ ขัด ๆ, ไม่สะดวก; เสียงดังเช่นนั้น.
เกก
หมายถึงว. เก, เกไป, เรียกเขาวัวเขาควายเป็นต้นที่เฉออกไม่เข้ารูปกันว่า เขาเกก, เรียกงาช้างที่ปลายเฉออกไปว่า งาเกก เช่น งาเกกข้างหนึ่งเข้า โดยหลัง. (ตำราช้างคำโคลง), เรียกเสาเขื่อนที่เฉออกว่า เขื่อนเกก.
เกกมะเหรก
หมายถึง[-มะเหฺรก] ว. เกเร.
โกก
หมายถึง(ถิ่น-ปักษ์ใต้) ว. คอก เช่น แขนโกก ว่า แขนคอก.
ไข่นกกระสา
หมายถึงน. ชื่อขนมอย่างหนึ่งทำด้วยสาคูเม็ดเล็กผสมนํ้าตาลปีบ ปั้นเป็นก้อน นึ่ง มีไส้ทำด้วยถั่วเขียวนึ่งผัดกับพริกไทย.
คืบก็ทะเล ศอกก็ทะเล
หมายถึง(สำ) ออกทะเลอย่าประมาททะเล เพราะอาจเกิดอันตรายได้ทุกเมื่อ.
โคกกระออม
หมายถึงน. ชื่อไม้เถาชนิด Cardiospermum halicacabum L. ในวงศ์ Sapindaceae ขึ้นทั่วไปตามที่รกร้าง ลำต้นเรียวเป็นร่อง ใบสีเขียวอ่อน มีมือเกาะ ดอกเล็ก สีขาว ผลกลม มีกลีบเลี้ยงรูปสามเหลี่ยมพองลมหุ้มอยู่ รากและใบใช้ทำยาได้, กระออม ก็เรียก.
จระเข้ปากกระทุงเหว
หมายถึงดู ตะโขง.
ดอกกระบอก
หมายถึงดู รำเพย ๒.
ตกกระ
หมายถึงว. มีลักษณะเป็นจุดดำ ๆ เล็กบ้างโตบ้างที่ผิวกายคน สัตว์ หรือสิ่งอื่น ๆ.
ตาตกกล้า
หมายถึงน. ตากล้า.