ค้นเจอ 864 รายการ

หรุบรู่,หรุบหรู่

หมายถึงว. มีแสงมัวจนมองอะไรไม่เห็นถนัดชัดเจน เช่น แสงเดือนหรุบรู่, รุบรู่ หรือ รุบหรู่ ก็ว่า.

อาภา

หมายถึงน. แสง, รัศมี, ความสว่าง. (ป., ส.).

เงา

หมายถึงน. ส่วนที่มืดเพราะมีวัตถุบังแสงทำให้แลเห็นเป็นรูปของวัตถุนั้น; รูปที่ปรากฏในของใสหรือเป็นมันเช่นนํ้าหรือกระจก; (แสง) อาณาเขตหลังวัตถุที่แสงเคลื่อนที่ไปกระทบวัตถุนั้นแล้วแสงเคลื่อนที่ไปไม่ถึงทั้งหมดหรือไปถึงได้บ้าง. ว. เป็นมัน เช่น ขึ้นเงา.

แวม ๆ,แว็ม ๆ

หมายถึงว. ลักษณะของแสงที่เห็นเคลื่อนไหวอยู่เรือง ๆ ไร ๆ เช่น แสงของพรายน้ำแวม ๆ ในความมืด.

พันแสง

หมายถึงน. “ผู้มีแสงพันหนึ่ง” คือ พระอาทิตย์.

อัจจิ

หมายถึงน. เปลวไฟ, แสงไฟ. (ป.).

มรีจิ

หมายถึงน. พยับแดด, แสงแดด. (ป., ส.).

ยับ,ยับ,ยับ ๆ

หมายถึงว. มีแสงแวบ ๆ, ยิบ ๆ.

รุบรู่

หมายถึงว. มีแสงมัวจนมองอะไรไม่เห็นถนัดชัดเจน เช่น แสงเดือนรุบรู่, รุบหรู่ หรุบรู่ หรือ หรุบหรู่ ก็ว่า.

คอตั้ง

หมายถึงน. คอเสื้อที่มีขอบตั้งแนบไปกับลำคอ.

ทาม

หมายถึงน. ที่ริมฝั่งลำนํ้า มีนํ้าท่วมเป็นครั้งคราว.

ภาสุระ

หมายถึงว. สว่าง, มีแสงพราวเช่นแก้ว. (ส.).

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ