ค้นเจอ 87 รายการ

ลูบหน้าลูบหลัง

หมายถึงก. เอามือลูบตามเนื้อตามตัวลูกหลานเป็นต้นด้วยความเมตตาเอ็นดู เช่น คุณย่าลูบหน้าลูบหลังหลาน.

ไล่หลัง

หมายถึงก. ตามมาติด ๆ, ตามมาใกล้ ๆ, เช่น ฝนไล่หลังมา มีคะแนนไล่หลังมา ด่าไล่หลัง.

เสียวสันหลัง

หมายถึงว. รู้สึกหวาดกลัว เช่น เดินในป่าช้ายามดึก รู้สึกเสียวสันหลัง, หนาวสันหลัง ก็ว่า.

หนุนหลัง

หมายถึงก. ดันให้หลังแอ่น; สนับสนุนอยู่ข้างหลัง.

หลัง

หมายถึงน. ซีกของกายที่ตรงข้ามกับหน้าอก; ด้านที่อยู่ตรงข้ามกับด้านหน้าของสิ่งใดสิ่งหนึ่ง; ส่วนเบื้องบน เช่น หลังมือ หลังเท้า. ว. อยู่ตรงข้ามกับ ข้างหน้า, ตรงข้ามกับ ก่อน (ใช้แก่เวลาที่ผ่านพ้นไปแล้ว), ในลำดับถัดไป เช่น คนหลัง; ลักษณนามเรียกเรือนหรือสิ่งที่มีลักษณะอย่างเรือนว่า หลัง เช่น เรือนหลังหนึ่ง ศาลา ๒ หลัง.

หลัง

หมายถึงก. หลง มักใช้เข้าคู่กับคำ บ้า เป็น บ้าหลัง.

หักหลัง

หมายถึงก. ร่วมใจกันมาก่อนแล้วกลับทำร้ายให้ในภายหลัง.

ห่วงหน้าห่วงหลัง

หมายถึงก. พะว้าพะวัง.

กำลัง

หมายถึงน. แรง, สิ่งที่ทำให้เกิดอำนาจความเข้มแข็ง.

ไขสันหลัง

หมายถึงน. ประสาทส่วนกลางที่ต่อเนื่องจากประสาทส่วนปลาย มีความยาวจากระดับต้นคอถึงระดับเอว.

คลัง

หมายถึง[คฺลัง] น. ไม้กระบอกที่ร้อยโซ่หรือเชือกสำหรับล่ามสัตว์หรือเรือ, (โบ) กลัง. ก. ผูกคอสัตว์ให้เข้าคู่กัน เพื่อไม่ให้พรากกัน หรือฝึกหัดตัวที่ไม่ชำนาญงาน เช่น เอาวัวไปผูกเข้าคู่กัน ว่า เอาวัวไปคลัง.

คว่ำหลัง

หมายถึง(โบ) ก. จับควํ่าเพื่อเฆี่ยน.

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ