ตัวกรองผลการค้นหา
ชืด
หมายถึงว. จืด, หมดรสชาติ.
เพลียใจ
หมายถึงก. ท้อแท้, หมดกำลังใจ.
กรรมพันธุ์
หมายถึง[กำมะพัน] ว. มีกรรมเป็นเผ่าพันธุ์ คือ เกี่ยวเนื่องด้วยกรรมของตนเอง. น. ลักษณะ นิสัย ตลอดจนโรคหรือความวิกลวิการบางอย่างที่ลูกหลานสืบมาจากบรรพบุรุษ ปู่ย่าตายาย หรือพ่อแม่, พันธุกรรม ก็ว่า. (ส. กรฺม + พนฺธุ; ป. กมฺมพนฺธุ = “มีกรรมเป็นเผ่าพันธุ์” เกี่ยวเนื่องด้วยกรรมของตนเอง).
สิ้นตำรา
หมายถึง(สำ) ว. จนปัญญา, หมดทาง, หมดฝีมือ, เช่น หมอช่วยคนไข้จนสิ้นตำรา คนไข้ก็ไม่ฟื้น, หมดตำรา ก็ว่า.
เหลือใช้
หมายถึงว. ใช้ไม่หมด, เกินที่จะใช้.
จนด้วยเกล้า
หมายถึง(ปาก) ก. หมดปัญญาคิด.
เรี่ยวแรง
หมายถึงน. แรง, กำลัง, เช่น หมดเรี่ยวแรง.
หัวโล้น
หมายถึงน. หัวที่โกนผมหมด.
พราวตา
หมายถึงว. อาการที่ทำให้เห็นพร่าไปหมด.
ละเบ็ง
หมายถึงว. ดัง, ดังอื้ออึงแซ่ไปหมด, ระเบ็ง ก็ว่า.
ร่อยหรอ
หมายถึงก. ค่อยหมดไป, หมดไปสิ้นไปทีละน้อย, เช่น เงินทองร่อยหรอ.
หมดบุญ
หมายถึงก. สิ้นอำนาจวาสนา, หมดอำนาจ หรือ หมดวาสนาบารมี ก็ว่า; (ปาก) ตาย.