ค้นเจอ 1,444 รายการ

ยาประสะ

หมายถึงน. ยาประเภทหนึ่งซึ่งตามปรกติเข้าเครื่องยาสิ่งหนึ่งซึ่งเป็นตัวหลัก มีปริมาณเท่ากับเครื่องยาอื่น ๆ อีกหลายอย่างรวมกัน เรียกชื่อตามเครื่องยาที่เป็นหลัก เช่น ยาประสะขิง คือ เข้าขิงครึ่งหนึ่งกับเครื่องยาอื่น ๆ อีกครึ่งหนึ่ง แต่มีบางชนิดเครื่องยาที่เป็นตัวหลักมีปริมาณไม่ถึงครึ่งหนึ่งของเครื่องยาทั้งหมด เช่น ยาประสะกานพลู.

ยาหม้อ

หมายถึงน. ยาไทยที่ประกอบด้วยสมุนไพร กระดูกสัตว์ และเครื่องยาอื่น ๆ ใส่หม้อต้มแล้วกินน้ำที่เคี่ยวจนงวดเพื่อบำบัดโรค.

ตาราไต

หมายถึงน. ดอกบัว. (ช.).

ยะงันจะคับ

หมายถึงว. พูดไม่ได้. (ช.).

สะการะ

หมายถึงน. ดอกไม้. (ช.).

สะบะ

หมายถึงน. ตะกร้อ. (ช.).

หยังหยัง

หมายถึงว. งาม. (ช.).

อังกวด

หมายถึงน. จ้องหน่อง. (ช.).

มิญช,มิญช-

หมายถึง[มินชะ-] น. เยื่อ, แก่นหรือเมล็ด. (ป.).

กำมังละการ

หมายถึงน. ตำหนัก. (ช.).

เกน

หมายถึงน. นาง. (ช.).

ติปา

หมายถึงก. ตก. (ช.).

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ